Η πρακτική πολιτική διαφέρει από την ιδοελογική πολιτική των φιλελεύθερων κομμάτων . Αλλά . . .

Ξαναγυρνάμε εκεί που ξεκινήσαμε . Κύκλους κάνουμε . Και ήρθε ο καιρός να γίνει μια συζήτηση θεωρητική για το τι προτιμάμε ως πολίτες .

φιλελευθερισμό ή κρατική παρέμβαση ?

Τα νέα μέτρα , λένε , είναι αγορανομικά . Δηλαδή αυξάνουν την παρεμβατικότητα του κράτους στη λειτουργία και την πολιτική των εταιριών .

Σε παλιότερο άρθρο αναρωτιόμουν και δήλωνα μπερδεμένος για την στροφή που επέλεξαν ακραία φιλελεύθερα κράτη (Αγγλία,ΗΠΑ) σε πιο παρεμβατικές τακτικές . Και έρχεται ένα μήνα μετά η ΝΔ και αλλάζει κι αυτή τακτική υπό την λαική πίεση .

Ένα είναι σίγουρο ότι ο όρος της "ελεύθερης αγοράς" όσο πάει και χάνει τη θεοποιημένη της έννοια . Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες σε όλο το κόσμο . Οι ταχύτητα που αλλάζουν τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά . Αλλαγή μπορεί να έρθει σε μια νύχτα πλέον .

Η Ευρωπαίοι κινούνται ενωμένα πια και οι εθνικές κυβερνήσεις βρίσκονται σε αδιέξοδο . Γι αυτό και οι αλλαγές στη πρακτική πολιτική από την πολιτική ιδεολογίας . Οι πολίτες βλέπουν τις αλλαγές αυτές με καλό μάτι αλλά μη γελιέστε δεν τίθεται θέμα αλλαγής ιδεολογικών πολιτικών επιλογών .

Κανείς δε νοιάστηκε μέχρι τώρα . Γιατί να αρχίσουν δηλαδή τώρα ? Το μόνο που φοβούνται είναι η πτώση της κατανάλωσης και αυτήν θέλουν να τονώσουν . Τα νέα μέτρα έρχονται για να συνεχιστεί η καταναλωτική μανία . Και οι επιχειρήσεις τρέμουν πια την καταναλωτική οργή .

Αυτή την οργή πρέπει να τονώσουμε εμείς . . .