Ο πολυμέτωπος ωφελεί τη Ν.Δ.

Της ΝΤΟΡΑΣ ΝΤΑΪΛΙΑΝΑ

Όλοι εναντίον όλων! Καμιά αντίρρηση. Με ποιο στόχο όμως; Αν τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν ως κυρίαρχη επιδίωξη την διαιώνιση του δικομματισμού και των μονοκομματικών κυβερνήσεων, ποιος αλήθεια είναι ο απώτερος σκοπός των μικρών; Να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του μονοκομματικού χαλίφη, αν και όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν; Και ως τότε «γαία πυρί μειχθήτω»; Κι εκείνο το αίτημα για ανόθευτη απλή αναλογική, που κάθε άλλο παρά σε κυβερνήσεις κομματικών μονοκρατοριών παραπέμπει, προς ποια κατεύθυνση στέλνεται... περίπατο; Σίγουρα όχι προς τ' αριστερά. Και πόσα κιλά υποκρισίας κουβαλούν οι υποστηρικτές του; Μήπως εκείνο που ενδιαφέρει είναι, απλώς, η συγκρότηση ισχυρότερης κοινοβουλευτικής ομάδας;

Θα μπορούσε, ο πολυμέτωπος αγώνας στον οποίο επιδίδονται τα κόμματα της αντιπολίτευσης τον τελευταίο καιρό, να οδηγήσει σε υποχώρηση της ηγεμονίας του δικομματισμού. Αυτό καλό. Θα είχε όμως ευεργετικά αποτελέσματα για τους πολίτες και τον τόπο, υπό μία προϋπόθεση. Θα οδηγούσε ταυτόχρονα, στη συνειδητοποίηση της ανάγκης για διαμόρφωση πολιτικού σκηνικού που έχει στο επίκεντρό του συνεργασίες, στη βάση προγραμματικών συμφωνιών, για την άλλη διακυβέρνηση που έχει ανάγκη ο τόπος, για την αντιμετώπιση χρόνιων και σύγχρονων προβλημάτων. Μέχρι στιγμής, εκείνο που διαπιστώνεται είναι η παντελής έλλειψη τέτοιας διάθεσης από τις δύο συνιστώσες της παραδοσιακής αριστεράς. Κι ας διακηρύττουν όλοι ότι τα μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζονται από μεγάλες πλειοψηφίες. Και το μεν ΚΚΕ είναι αρνητικό σε όλα, παρότι κάπου - κάπου διαπιστώνει κανείς συγκλίσεις με την κυβέρνηση που ξαφνιάζουν. Ο ΣΥΝ, όμως, πού αποβλέπει τελικά;

Ν. Δ. και ΠΑΣΟΚ, κυβέρνησαν ως τώρα αυτάρεσκα και αλαζονικά. Συνέβαλε σ' αυτό η απεριόριστη εμπιστοσύνη που τους έδειξε με την ψήφο του ο ελληνικός λαός. Κάποια στιγμή, απογοητευμένοι οι πολίτες, ανακάλεσαν την εμπιστοσύνη τους από τη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση. Αργά ή γρήγορα θα πράξουν το ίδιο και απέναντι στη Ν.Δ. Το ΠΑΣΟΚ, που ξεκίνησε με θέσεις ριζοσπαστικές αλλά στη συνέχεια μαγεύτηκε από τις σύγχρονες φιλελεύθερες ιδέες, στις οποίες και εγκλωβίστηκε, δείχνει να αναγνωρίζει λάθη και παραλείψεις. Να ξαναβλέπει τον κόσμο χωρίς τους παραμορφωτικούς φακούς του σύγχρονου ρεύματος της πρωτοκαθεδρίας της αγοράς. Αν και φωνές προσκολλημένες στους παλιούς ηγεμονισμούς ή και στη συμπόρευση με τη Ν.Δ., υπάρχουν. Αποτελούν όμως μειοψηφική δύναμη. Υπό αυτό το πρίσμα εξετάζοντας τα πράγματα, δεν διαφαίνεται προοπτική κυβερνητικής σύγκλισης με τη Ν.Δ. Με δεδομένο τον εκλογικό νόμο που έσπευσε να ψηφίσει η κυβέρνηση, η μη ύπαρξη αυτοδυναμίας, οδηγεί αναπόφευκτα τη Ν.Δ. ξανά στην εξουσία.

Και τίθεται το ερώτημα: Αυτό επιδιώκει ο ΣΥΝ αρνούμενος επίμονα να συζητήσει με το ΠΑΣΟΚ, στη βάση κρίσιμων προτεραιοτήτων για τη χώρα; Και αν, εν πάσει περιπτώσει, η επιλογή αυτή έχει άμεση αναφορά στην ανάγκη ενδυνάμωσής του, πιστεύει ότι θα ωφεληθεί περισσότερο από την παράδοση της χώρας στη Ν.Δ. με υπαιτιότητά του, παρά από τη συμμετοχή, με ιδέες και πολιτικές, σε μια κυβέρνηση ουσιαστικού έργου υπέρ του πολίτη; Πιστεύει αλήθεια ότι ο κομματικός ναρκισσισμός που επιδεικνύει θα αποβεί προς όφελός του; Το πλέον πιθανό είναι να εξελιχθεί και αυτή η συγκυρία σε μία ακόμα χαμένη ευκαιρία. Αφενός για τις ιδέες που πρεσβεύει, αφετέρου και, κυρίως, για τους πολίτες που κουράστηκαν από λόγια, επαναστατικές γυμναστικές και διακηρύξεις. Μόνον η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα πανεπιστήμια -πέρα από τα πολλά άλλα προβλήματα της καθημερινότητας- αποτελεί πρόκληση για συνεννόηση. Η σημαία κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων σε λίγο θα έχει μετατραπεί σε κουρέλι, καθώς, με ευθύνη όλων -κομμάτων, καθηγητών, φοιτητικών παρατάξεων- τα δημόσια πανεπιστήμια μπορεί να παρέχουν άσυλο και να αποτελούν φυτώριο κομματικών στελεχών, δεν θα παρέχουν όμως εκπαίδευση. Και τότε, Ν.Δ. και όσοι πασχίζουν να επιβάλουν τα περίφημα ιδιωτικά πανεπιστήμια, θα επιχαίρουν.

Πηγή : Εnet.gr