Αν η μισή μου καρδιά...

Από τον ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

..ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ, γιατρέ, εδώ πέρα, πότε να σφίγγεται για τα μικρά, καθημερινά μας, την ακρίβεια που πράγματι θερίζει (124 ευρώ, χθες, τρία άτομα, σε μια κρεατοταβέρνα στη Σταμάτα, δύο μεζέδες, μία σαλάτα, τρεις μερίδες κρεατικών, ένα ποτήρι κρασί, ένα γλυκό!), πότε να αγριεύει με τους μπράβους του Ελληνικού που επιτίθενται στους δημότες οι οποίοι ζητούν μονάχα το αυτοδίκαιο, δηλαδή, πρόσβαση στην παραλία τους, και πότε, αυτή η καρδιά να αφήνεται και ολίγον στα ευτράπελα των εποχών, όπως είναι, ας πούμε, το ετήσιο μουσικό τσίρκουλο της Γιουροβίζιον ή να γλυκαίνει άμα τύχει να βρεθεί λουσμένη στα χρώματα ενός ελληνικού ηλιοβασιλέματος ή στον «αέρα» μιας στροφής ενός λεβέντικου τσάμικου...

...η άλλη μισή, όπως λέει στο ποίημά του ο Ναζίμ Χικμέτ, στην Κίνα βρίσκεται. Οχι, βέβαια, στα σαλόνια της τρομακτικής της εξουσίας, για την οποία πολλές φορές η στήλη έχει αναδημοσιεύσει ιστορίες που αποκαλύπτουν το αντιδημοκρατικό της προσωπείο. Αλλά στα ερείπια που άφησε πίσω του ο φοβερός σεισμός των 7,8 Ρίχτερ, τη 12η Μαΐου, στην επαρχία Σιτσουάν στη νοτιοδυτική Κίνα. Κάτω από αυτά χάθηκαν (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία ώς αργά χθες το απόγευμα) 62.664 άνθρωποι, τραυματίστηκαν 358.816 και αγνοούνται άλλοι 23.775.

ΚΑΘΕ αριθμός, μια συνταρακτική ανθρώπινη ιστορία. Χθες, σωστικά συνεργεία στην πόλη Κιντσουάν μπόρεσαν επιτέλους να απεγκλωβίσουν από τα ερείπια έναν ανάπηρο 80χρονο άνδρα, τον Χσιάο Ζιχού, τον οποίο κρατούσε στη ζωή επί 11 μέρες η γυναίκα του, καταφέρνοντας να του δίνει νερό και ελάχιστη τροφή. Οταν απελευθερώθηκε από τον όγκο που τον καταπλάκωνε, ο Χσιάο ψιθύρισε στους γιατρούς που ήταν κοντά, «ποιος θεός χάρισε έτσι τη ζωή σ' έναν ηλικιωμένο παράλυτο και τη στέρησε από χιλιάδες μικρά παιδιά;».

ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ πόλη Μπεϊτσουάν, ο δημοσιογράφος Εντουαρντ Γουόνγκ, της «Νιου Γιορκ Τάιμς» έζησε την «απελευθέρωση» ενός μικρού αγοριού, 10 χρόνων. «Οι γιατροί του είπαν πως δεν έχουν άλλη επιλογή από το να του κόψουν τα δυο του πόδια για να το βγάλουν από τα ερείπια που τον είχαν πλακώσει. Το παιδί απάντησε πως προτιμά να μη ζήσει παρά να μείνει δίχως πόδια. Οι γιατροί του υποσχέθηκαν πως θα κάνουν ό,τι μπορούν. Εξι ώρες αργότερα, άνδρες των συνεργείων διάσωσης κατάφεραν να τον βγάλουν. Ηταν ημιαναίσθητος ο μικρός. Στο ασθενοφόρο προς το νοσοκομείο, η καρδιά του σταμάτησε τρεις φορές και τρεις φορές οι γιατροί τον επανέφεραν. Στο νοσοκομείο τον νάρκωσαν και, βλέποντας πως η ζωή του κινδύνευε άμεσα, τον ακρωτηρίασαν. Οταν ξύπνησε το παιδί και κατάλαβε ότι δεν είχε πια πόδια, δεν αντέδρασε καθόλου. Είναι αμίλητος και ανέκφραστος μέχρι και σήμερα. Ενας διασωθείς, που πια δεν ζει».

Πηγή : Ελευθεροτυπία