Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα,κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοιπολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι μύρια κατοίκους που είχανπαραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου τηςπόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του καιβλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε τηνπαραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλίατου και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, οκαθηγητής αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Γιαπαράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους καιεντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως,πάντα τα κατάφερνε.Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολήσούπερμαν, αυτοχρίστηκε 'υπερπολίτης' και αμολύθηκε στους δρόμους βάζονταςταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος όμωςδεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τουςήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα μουπείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικήςσυμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύπερισσότερο η δημόσια κοροϊδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορεςτηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχήνερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούννερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οιάντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη. Αυτό,ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος ταβράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε.. 700.000 γυναίκεςγέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήτανγυναίκα εκείνο το βράδι. Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbsup και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξειςτων συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να τοξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν ό,τιέπρεπε τελικά.Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τίπου ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό τουγραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή.Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων που οδήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική τουυποστήριξη. Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουνπαραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα. Τέλος,προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σεκάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί τοαποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.Όχι, δεν είναιπαραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο τηςΜποκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος,ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα.Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρειςνα τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές .Όλο το άρθρο και τα αποτελέσματα τωνπρακτικών του σε νούμερα, εδώ:http://www.hno.harvard.edu/gazette/2004/03.11/01-mockus.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου