Το νερό νεράκι . . .

Εδώ και πολλά χρόνια ακούω από πολλά στόματα το εξής : "Πάρε μετοχές νερού" , "το νερό είναι η καλύτερη επένδυση" , "Νερό , χρυσός και γη" και άλλα τέτοια .Στις αρχές του 2000 άρχισα να καταλαβαίνω και στη πράξη γιατί το άκουγα συνέχεια αυτό το μότο . Οι χρηματιστηριακή αξία των εταιριών ύδρευσης και εμφιάλωσης παγκοσμίως έγιναν Blue Chips.

Το σώμα του ανθρώπου αποτελείται κατά 70% από νερό , ο πλανήτης κατά 75% ενώ η γη (δηλαδή το 25% του πλανήτη) κατά 71%.Το 97% περίπου του νερού του πλανήτη μας βρίσκεται στους ωκεανούς ως αλμυρό νερό.Από το υπόλοιπο 3% του γλυκού νερού που απομένει,το 2% περίπου είναι δεσμευμένο στους πόλους με τη μορφή των πάγων

Η απόσταση της Γης από τον Ήλιο (150.000.000 Km) είναι αυτή που επιτρέπει τη διατήρηση της Υδρόσφαιρας. Εκτιμάται ότι, αν αυτή η απόσταση ήταν μικρότερη από 134.000.000 Km, το νερό θα εξατμιζόταν συνεχώς, δηλαδή θα παρέμενε μονίμως σε κατάσταση υδρατμών. Αν η απόσταση ήταν μεγαλύτερη, το νερό θα παρέμενε μονίμως σε κατάσταση πάγου. Ο Ήλιος βρίσκεται στη σωστή απόσταση για τη διατήρηση του υδρολογικού κύκλου, πηγής κάθε ζωής στον πλανήτη μας. Μιλώντας με αριθμούς, οι υδάτινοι όγκοι, που διακινούνται στο φυσικό περιβάλλον, και πέφτουν στην επιφάνεια της γης με τη μορφή των ατμοσφαιρικών κατακρημνισμάτων (βροχή, χιόνι, χαλάζι κ.λ.π.), ανέρχονται σε 120.000 Km3 ετησίως, που αντιστοιχούν σε 1% των συνολικών επιφανειακών υδατικών συγκεντρώσεων και στο 0.001% των αντίστοιχων υπογείων. Από στατιστικά στοιχεία της UNESCO προκύπτει ότι ο μισός πληθυσμός της γης, πολύ πάνω από δύο δισεκατομμύρια, δεν διαθέτει υγιεινό νερό σε επαρκείς ποσότητες. Στις αγροτικές περιοχές, όπου η κατάσταση είναι χειρότερη, μόνο το 29% έχει πρόσβαση σε πηγές πόσιμου νερού και ακόμα λιγότερο, το 13%, διαθέτει εγκαταστάσεις υγιεινής. Πάνω από 400 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από γαστρεντερίτιδα, πάνω από 200 εκατομμύρια, από σχιστοσωμίαση, πάνω από 30 εκατομμύρια, από ογκοκερκίαση, ασθένειες που μεταδίδονται με το νερό. Έχει, ακόμα, υπολογιστεί ότι, αν ο πληθυσμός όλης της γης είχε πρόσβαση σε πόσιμο νερό, το παγκόσμιο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας θα μπορούσε να μειωθεί στο μισό, κυρίως με την εξαφάνιση των διαρροϊκών ασθενειών.

Από τους αριθμούς φαίνεται καθαρά γιατί το νερό έχει αποκτήσει τέτοια υπεραξία χρηματιστηριακή . Το κακό σε όλα αυτά είναι ότι το νερό πια (ως προιόν) έχει ξεπεράσει σε τζίρους τον κύκλο εργασιών ακόμα και φαρμακευτικού κλάδου . Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο κύκλος εργασιών παγκοσμίως ανέρχεται σε 400 δις ευρώ περίπου .

Ο στόχος του άρθρου αυτού είναι να αναφέρω το ύψος της οικονομικής αξίας αυτού του φυσικού πόρου και να αναδείξω την υπεραξία που καρπώνονται οι εταιρείες από την έλλειψη που αυτές κυρίως είναι υπεύθυνες :

Τα 80% της ιδιωτικής παροχής νερού ελέγχεται από μερικές πολυεθνικές εταιρείες.

Ένα γαλόνι εμφιαλωμένο νερό κοστίζει περισσότερο από ένα γαλόνι πετρέλαιο (όχι πια).

Η παγκόσμια αγορά εμφιαλωμένου νερού αντιστοιχεί σε 89 δισ. λίτρα και υπολογίζεται ότι η αξία της φτάνει τα 22 δισ. δολάρια.

1.6 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό.

Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν προτείνει να ανακηρυχθεί η δεκαετία 2005-2015 Διεθνής Δεκαετία Δράσης «Νερό για τη Ζωή». Η προσπάθεια ξεκίνησε την παγκόσμια ημέρα του νερού (22 Μαρτίου) 2005 αλλά μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να επιτυγχάνονται οι στόχοι εντός των χρονοδιαγραμμάτων.

Τέσσερις από τις δέκα μεγαλύτερες εταιρείες που εμπορεύονται προϊόντα νερού συμπεριλαμβάνονται ανάμεσα στις 100 μεγαλύτερες πολυεθνικές του κόσμου.

Δέκα επιχειρηματικοί γίγαντες ανταγωνίζονται για τον έλεγχο του νερού. Οι τρεις μεγαλύτεροι είναι γαλλικές εταιρείες, μια είναι αμερικανική, μια γερμανική και πέντε προέρχονται από τη Μ. Βρετανία.

Μόνο στις ΗΠΑ, ιδιωτικές εταιρείες που εκμεταλλεύονται υδάτινους πόρους παράγουν κέρδος μεγαλύτερο από 80 δισ. δολάρια το χρόνο.

Όπως καταλαβαίνετε τα λεφτά είναι πολλά για να μπορέσει η ανθρώπινη ανάγκη να ξεπεράσει το σκόπελο των συμφερόντων . Το μέλλον δεν προμηνύεται καθόλου ευοίωνο για τη παγκόσμια κάλυψη αναγκών . Η προπαγάνδα των περιβαλοντολογικών οργανώσεων και η τακτική τους θεωρώ ότι είναι άστοχη . Τα συμφέροντα από όποιο κλάδο και να προέρχονται παραμένουν συμφέροντα . Δηλαδή είτε πουλάς πιστόνια είτε πουλάς νερό το ζητούμενο είναι το χρήμα (κέρδος) άρα (όπως λέει και ο πολύ σωστός greek rider)οι οργανώσεις και οι οικολόγοι καλό θα ήταν να πολεμήσουν το κακό που έρχεται με τα ίδια μέσα που οι εταιρείες χρησιμοποιούν : το κέρδος !

Πηγή : Ελληνική Επιτροπή Υδρολογίας , oikologio.gr