...η Ν.Δ με δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης στη Βουλή (!!) θέλει να την πάει και υπερατλαντικό ταξίδι ."Περί ευθύνης υπουργών ο λόγος χθες στη Βουλή με την κυβέρνηση να εμφανίζεται σκεπτική όσον αφορά το χρόνο παραγραφής των όποιων αδικημάτων. «Ναι, υπάρχουν συγκεκριμένες σκέψεις για αλλαγές στο νόμο περί ευθύνης υπουργών», είπε ο κ. Δένδιας, συμπληρώνοντας ότι τάσσεται «υπέρ των σύντομων παραγραφών», αφού θεωρεί ότι «δεν πρέπει να διατηρείται αβεβαιότητα» ως προς την ακεραιότητα των υπουργών. Για να συνεχίσει: «Είμαι υποχρεωμένος να διαπιστώσω στην παρούσα συγκυρία ότι ανάμεσα στο νόμο περί ευθύνης υπουργών και στο κοινό περί δικαίου αίσθημα υπάρχει δυσαρμονία»."
Βλέπει κανείς λογική σειρά στις προτάσεις αυτές ?
Αναρωτιέμαι αν αφού δεν υπάρχει αρμονία με το κοινό περί δικαίου αίσθημα ποιο είναι το αίσθημα που τους σπρώχνει για συντομότερο χρόνο παραγραφής της ευθύνης ?
Το φωνάζω καιρό τώρα ότι ένας από τους πρωταρχικούς λόγους που οδηγούν σε κοινωνικές εκρήξεις τύπου Δεκέμβρη είναι το αίσθημα της ατιμωρησίας και της ανισονομίας που διέπει το "δημοκρατικό" μας σύστημα .
Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών όπως και η βουλευτική ασυλία είναι ο νομιμοποιημένος ορισμός της ατιμωρησίας και της ανισονομίας και ενώ ξέρουν (το παραδέχονται άλλωστε) ότι ο κόσμος τους φτύνει για αυτό αυτοί απλά ανοίγουν την ομπρέλα και κάνουν ότι ήρθε η άνοιξη .
Τι να πω ? Ντουρούτι και πάλι Ντουρούτι (*). Αλλά και πάλι αυτοί είναι Λερναίες Ύδρες , κόβεις έναν και βγαίνουν άλλοι δέκα ίδιοι και χειρότεροι .
Ο Giorgakis και οι λιγούρηδες Πασόκοι που απ' ότι φαίνεται έρχονται να πάρουν τις κουτάλες (oh my godness) τι λένε για όλα αυτά ?
Update : Κι ένα ωραίο που διάβασα στο antinews από τον Σπατζιώτη :
Οτιδήποτε κι αν έλεγε ο Κώστας Καραμανλής στο χθεσιβραδινό του διάγγελμα, ακόμα και μαγική λύση να πρότεινε που θα εξαφάνιζε στο άψε-σβήσε όλα τα προβλήματα της χώρας και του κόσμου, οι πασόκοι του θα το μηδένιζαν με χαζοχάχανα.
Οτιδήποτε κι αν έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου στη συνέχεια, οι νεοδημοκράτες θα τον χλεύαζαν με αντίστοιχης ποιότητας ειρωνίες.
Αυτό που ονομάζουμε διάλογο, στην πραγματικότητα είναι ασύμπτωτοι μονόλογοι ανάμεσα σε μονομανείς μεσσιανιστές με καρότα στ’ αυτιά. Είναι πεπεισμένοι ότι κατέχουν (όχι οι ίδιοι - οι αρχηγοί τους) την απόλυτη αλήθεια και, ως εκ τούτου, δεν χρειάζεται να ακούσουν τίποτα άλλο. Από ψυχολογική άποψη δεν διαφέρουν καθόλου από τους ”γαύρους” και τους ”βάζελους”, και αποτελούν ταυτόχρονα τόσο το αίτιο όσο και το κραυγαλέο σύμπτωμα της καθολικής μας παρακμής.
-
2 σχόλια:
Δυστυχώς αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα του πολιτικού μας συστήματος (μεγαλύτερο ακόμα και από την ατιμωρησία):
Η διαχρονική έλλειψη/απροθυμία συννενόησης μεταξύ όλων των πολιτικών φορέων. Άσπρο ο ένας, μαύρο ο άλλος, και τα προβλήματα φυσικά διογκώνονται με το πέρασμα των δεκαετιών.
Είναι να σε πιάνει απελπισία ώρες ώρες...
Συμφωνώ και στην ανάρτηση και στο update.
Δημοσίευση σχολίου