-
Ο γνωστός καθηγητής οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης δημοσίευσε στην σελίδα
του yanisvaroufakis.eu συνέντευξή του στο Fxstreet.com για τις
παγκόσμιες επιπτώσεις της ελληνικής κρίσης.
Πριν από ένα χρόνο ακούσαμε για... πρώτη για φήμες ότι η Ελλάδα βγαίνει από την Ευρωζώνη. Τι έχει αλλάξει τον τελευταίο χρόνο, που από κουτσομπολιό φτάσαμε να το θεωρούμε γεγονός;
Κάτι πολύ απλό. Στο τέλος η αλήθεια βγήκε στην επιφάνεια, ότι η Ευρώπη απαντά με υπεκφυγή στο θέμα της κρίσης.
Το Μάιο του 2010 η Ευρώπη αποφάσισε να διοχετεύσει στο αφερέγγυο ελληνικό κράτος το μεγαλύτερο δάνειο στην ιστορία, υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα μειώσει το εθνικό εισόδημα (απ το οποίο, νέα και παλιά δάνεια θα πρέπει να αποπληρωθούν).
Ένα χρόνο αργότερα, το 2011, έγινε ξεκάθαρο ότι η πολιτική εκείνη, απλώς καθυστερούσε την αναπόφευκτη χρεοκοπία. Ήταν εκείνη την περίοδο που για πρώτη φορά ακούστηκαν φήμες για απομάκρυνση της Ελλάδας.
Η απάντηση της Ευρώπης ήταν να επαναλάβει το λάθος της. Από τη μια να κουρέψει κατά 95 δισ το ελληνικό χρέος και από την άλλη να προσθέσει 130 δισ στο φουσκωμένο χρέος, υπό την προϋπόθεση, ότι θα εφαρμοστούν περαιτέρω μειώσεις στο εθνικό εισόδημα της χώρας (γνωστά ως μέτρα λιτότητας).
Χρειάστηκαν μόνο λίγοι μήνες μέχρι ο υπόλοιπος κόσμος να αντιληφθεί ότι αυτό ήταν απλώς ένα είδος οργανωμένης παραφροσύνης και ότι η αφερεγγυότητα του ελληνικού κράτους ήταν μια μαύρη τρύπα που μεγάλωνε. Φυσικά οι φήμες για μια έξοδο της Ελλάδας μετατράπηκαν σε κακοφωνίες. Πολύ κακό για το τίποτε. Ξανά. Διότι αν η Ευρώπη ήταν έτοιμη για την Grexit (Ελληνική έξοδος), δεν θα χρειαζόταν να υπάρξουν φήμες. Η Ελλάδα θα εξαναγκαζόταν σε έξοδο σε μια νύχτα και χωρίς προειδοποίηση. Δυστυχώς δεν είναι απλό. Η Ευρωζώνη δεν είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο, σε αντίθεση με τις απειλές και τις διαμαρτυρίες διάφορων τραπεζιτών της Φραγκφούρτης.
Θα μπορούσε η αποχώρηση της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα, να ταρακουνήσει την ακεραιότητα της Ευρωζώνη, σε σημείο την ενδεχόμενη διάσπασή της, ή και μακροπρόθεσμα, την ακεραιότητα της ίδιας της Ευρωπαϊκής ένωσης;
Ναι και ναι. Η έλλειψη θεσμικής διαδικασίας για έξοδο από την Ευρωζώνη, έχει μια στερεή λογική πίσω της. Η όλη ιδέα της δημιουργίας κοινού νομίσματος, ήταν για να δείξει στις αγορές ότι μια σταθερή ένωση, θα εγγυούταν τεράστιες απώλειες σε οποιοδήποτε τολμηρό θα στοιχημάτιζε ενάντια στην ανθεκτικότητα (της ένωσης).
Μία έξοδος από μόνη της είναι αρκετή να δημιουργήσει ρωγμή σε αυτή την ανθεκτικότητα. Όπως ένα μικρό ρήγμα σε ένα ισχυρό φράγμα, η Grexit αναπόφευκτα θα οδηγήσει στην κατάρρευση του οικοδομήματος, κάτω από την αδιάκοπη δύναμη της διάσπασης, η οποία θα αποκτήσει οπαδούς λόγω αυτού του ρήγματος.
Από τη στιγμή που η Ελλάδα θα εκδιωχθεί δύο πράγματα θα συμβούν: Μια μαζική φυγή κεφαλαίων από το Δουβλίνο, τη Λισσαβόνα κ.λ.π, που θα ακολουθηθεί από την απροθυμία της ΕΚΤ και του Βερολίνου, να εγκρίνουν απεριόριστη ρευστότητα στις Τράπεζες και στα κράτη. Αυτό θα σημαίνει την άμεση χρεοκοπία ολόκληρων τραπεζικών συστημάτων, όπως επίσης και τη χρεοκοπία της Ισπανίας και Ιταλίας.
Σε εκείνο το σημείο η Γερμανία θα αντιμετωπίσει ένα ειδεχθές δίλημμα: να διακινδυνεύσει την φερεγγυότητα του γερμανικού κράτους (με το να δώσει μερικά τρισεκατομμύρια με στόνο να σώσει ότι έχει απομείνει από την Ευρωζώνη) ή να διασώσει τον εαυτό της (δηλαδή να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη);
Δεν έχω αμφιβολία ότι θα επιλέξει το δεύτερο. Και εφόσον αυτό θα σημαίνει ρήξη μια σειρά συνθηκών της Ε.Ε. (συμπεριλαμβανομένης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) κατά ουσία η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πάψει να ισχύει. Η δική μας δύσκολη κατάσταση είναι τόσο απλή , όσο και τρομακτική.
Ποια είναι η πρόβλεψή σας για το μέλλον της Ελλάδας; Τι θα μπορούσε να συμβεί μέσα στους επόμενους μήνες από πολιτικής και κοινωνικής άποψης;
Υπάρχουν πολλοί άγνωστοι παράγοντες για να μπορεί κανείς να προβλέψει. Η κοινωνική οικονομία έχει καταρρεύσει. Το δίκτυο πίστωσης έχει διαλυθεί, οι εταιρίες γίνονται αφερέγγυες, ακόμη και όταν είναι αποτελεσματικές και κερδοφόρες (εξ αιτίας του θανάτου της πίστωσης), το εργατικό δυναμικό δεν απασχολείται, η νεολαία έχει χάσει το ζήλο της και τη ζωντάνια. Από την άλλη, αρνούμαι να πιστέψω ότι θα επιτραπεί στην Ελλάδα να βγει από την Ευρωζώνη, τουλάχιστον, όχι πριν η ίδια η Γερμανία αποφασίσει να αποχωρήσει από το ευρώ.
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες μια έξοδος της Ελλάδας απ την Ευρωζώνη δεν θα απειλούσε με μετάδοση μόνο άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά θα επηρέαζε τους εξαγωγείς και τους παραγωγούς βασικών προϊόντων από την Κίνα και τη Ρωσία; Ποιες μη ευρωπαϊκές χώρες θα επηρεάζονταν περισσότερο;
Εάν το σενάριο που εξήγησα παραπάνω είναι σωστό, μια Grexit θα προκαλέσει μια παγκόσμια, μεταμοντέρνα εκδοχή του 1930. Ο κατακερματισμός της Ευρωζώνη θα είχε σαν αποτέλεσμα ένα έντονο αποπληθωρισμό (σ.σ γενικευμένη μείωση των τιμών των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών) με τριπλασιασμό της ανεργίας, από τα Ανατολικά του Ρήνου και Βόρεια των Άλπεων (μια και η νέα ζώνη του Μάρκου θα αντιμετωπίσει μια τεραστία ανατίμηση που την κάνει να χάσει μαζικά τις εξαγωγές) με την υπόλοιπη Ευρώπη να βυθίζεται σε μια κόλαση στασιμοπληθωρισμού (σ.σ. Ο πληθωρισμός που δε συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση της παραγωγής) με την ανεργία και τον πληθωρισμό που θα ακολουθήσουν μετά τη δημιουργία νομισμάτων των ελλειμματικών χωρών.
Δεδομένου ότι η Γερμανία, η Ολλανδία και οι λίγες χώρες της Ευρωζώνης που έχουν πλεόνασμα, δεν έχουν δοκιμάσει ακόμη τα δεινά αυτής της κρίσης, η νέα πραγματικότητα θα επηρεάσει χειρότερα αυτές τις χώρες
Πόσο καλά είναι προετοιμασμένες οι Ηνωμένες Πολιτείες για αυτό ενδεχόμενο; Και ο υπόλοιπος κόσμος;
Όπως ένα ποταμόπλοιο που πλέει στο ήρεμο Ειρηνικό πριν χτυπηθεί από μια τεραστία καταιγίδα. Η αμερικάνικη οικονομία είναι προσκολλημένη σε μια αδύναμη ανάπτυξη εδώ και ένα χρόνο. Το τσουνάμι που θα δημιουργηθεί από μια διάλυση της Ευρωζώνη θα σπρώξει τις Η.Π.Α στα άκρα. Και μαζί με τη αδύναμη ανάπτυξη της Κίνας, η οποία θα παγώσει και θα έχει οδυνηρές συνέπειες στις χώρες του BRICS (σ.σ διεθνής πολιτικός οργανισμός των κορυφαίων χωρών της αναδυόμενης αγοράς, που αποτελείται από τη Βραζιλία, Τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική) και την Αυστραλία τη Νέα Ζηλανδία και τον Καναδά. Για να το θέσω ωμά, η Ευρώπη πρόκειται να εξαπολύσει παγκόσμιο πόνο στον πλανήτη για τρίτη φορά σε ένα αιώνα. Εμείς οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να ντρεπόμαστε για τους εαυτούς μας.
-
Πριν από ένα χρόνο ακούσαμε για... πρώτη για φήμες ότι η Ελλάδα βγαίνει από την Ευρωζώνη. Τι έχει αλλάξει τον τελευταίο χρόνο, που από κουτσομπολιό φτάσαμε να το θεωρούμε γεγονός;
Κάτι πολύ απλό. Στο τέλος η αλήθεια βγήκε στην επιφάνεια, ότι η Ευρώπη απαντά με υπεκφυγή στο θέμα της κρίσης.
Το Μάιο του 2010 η Ευρώπη αποφάσισε να διοχετεύσει στο αφερέγγυο ελληνικό κράτος το μεγαλύτερο δάνειο στην ιστορία, υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα μειώσει το εθνικό εισόδημα (απ το οποίο, νέα και παλιά δάνεια θα πρέπει να αποπληρωθούν).
Ένα χρόνο αργότερα, το 2011, έγινε ξεκάθαρο ότι η πολιτική εκείνη, απλώς καθυστερούσε την αναπόφευκτη χρεοκοπία. Ήταν εκείνη την περίοδο που για πρώτη φορά ακούστηκαν φήμες για απομάκρυνση της Ελλάδας.
Η απάντηση της Ευρώπης ήταν να επαναλάβει το λάθος της. Από τη μια να κουρέψει κατά 95 δισ το ελληνικό χρέος και από την άλλη να προσθέσει 130 δισ στο φουσκωμένο χρέος, υπό την προϋπόθεση, ότι θα εφαρμοστούν περαιτέρω μειώσεις στο εθνικό εισόδημα της χώρας (γνωστά ως μέτρα λιτότητας).
Χρειάστηκαν μόνο λίγοι μήνες μέχρι ο υπόλοιπος κόσμος να αντιληφθεί ότι αυτό ήταν απλώς ένα είδος οργανωμένης παραφροσύνης και ότι η αφερεγγυότητα του ελληνικού κράτους ήταν μια μαύρη τρύπα που μεγάλωνε. Φυσικά οι φήμες για μια έξοδο της Ελλάδας μετατράπηκαν σε κακοφωνίες. Πολύ κακό για το τίποτε. Ξανά. Διότι αν η Ευρώπη ήταν έτοιμη για την Grexit (Ελληνική έξοδος), δεν θα χρειαζόταν να υπάρξουν φήμες. Η Ελλάδα θα εξαναγκαζόταν σε έξοδο σε μια νύχτα και χωρίς προειδοποίηση. Δυστυχώς δεν είναι απλό. Η Ευρωζώνη δεν είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο, σε αντίθεση με τις απειλές και τις διαμαρτυρίες διάφορων τραπεζιτών της Φραγκφούρτης.
Θα μπορούσε η αποχώρηση της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα, να ταρακουνήσει την ακεραιότητα της Ευρωζώνη, σε σημείο την ενδεχόμενη διάσπασή της, ή και μακροπρόθεσμα, την ακεραιότητα της ίδιας της Ευρωπαϊκής ένωσης;
Ναι και ναι. Η έλλειψη θεσμικής διαδικασίας για έξοδο από την Ευρωζώνη, έχει μια στερεή λογική πίσω της. Η όλη ιδέα της δημιουργίας κοινού νομίσματος, ήταν για να δείξει στις αγορές ότι μια σταθερή ένωση, θα εγγυούταν τεράστιες απώλειες σε οποιοδήποτε τολμηρό θα στοιχημάτιζε ενάντια στην ανθεκτικότητα (της ένωσης).
Μία έξοδος από μόνη της είναι αρκετή να δημιουργήσει ρωγμή σε αυτή την ανθεκτικότητα. Όπως ένα μικρό ρήγμα σε ένα ισχυρό φράγμα, η Grexit αναπόφευκτα θα οδηγήσει στην κατάρρευση του οικοδομήματος, κάτω από την αδιάκοπη δύναμη της διάσπασης, η οποία θα αποκτήσει οπαδούς λόγω αυτού του ρήγματος.
Από τη στιγμή που η Ελλάδα θα εκδιωχθεί δύο πράγματα θα συμβούν: Μια μαζική φυγή κεφαλαίων από το Δουβλίνο, τη Λισσαβόνα κ.λ.π, που θα ακολουθηθεί από την απροθυμία της ΕΚΤ και του Βερολίνου, να εγκρίνουν απεριόριστη ρευστότητα στις Τράπεζες και στα κράτη. Αυτό θα σημαίνει την άμεση χρεοκοπία ολόκληρων τραπεζικών συστημάτων, όπως επίσης και τη χρεοκοπία της Ισπανίας και Ιταλίας.
Σε εκείνο το σημείο η Γερμανία θα αντιμετωπίσει ένα ειδεχθές δίλημμα: να διακινδυνεύσει την φερεγγυότητα του γερμανικού κράτους (με το να δώσει μερικά τρισεκατομμύρια με στόνο να σώσει ότι έχει απομείνει από την Ευρωζώνη) ή να διασώσει τον εαυτό της (δηλαδή να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη);
Δεν έχω αμφιβολία ότι θα επιλέξει το δεύτερο. Και εφόσον αυτό θα σημαίνει ρήξη μια σειρά συνθηκών της Ε.Ε. (συμπεριλαμβανομένης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) κατά ουσία η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πάψει να ισχύει. Η δική μας δύσκολη κατάσταση είναι τόσο απλή , όσο και τρομακτική.
Ποια είναι η πρόβλεψή σας για το μέλλον της Ελλάδας; Τι θα μπορούσε να συμβεί μέσα στους επόμενους μήνες από πολιτικής και κοινωνικής άποψης;
Υπάρχουν πολλοί άγνωστοι παράγοντες για να μπορεί κανείς να προβλέψει. Η κοινωνική οικονομία έχει καταρρεύσει. Το δίκτυο πίστωσης έχει διαλυθεί, οι εταιρίες γίνονται αφερέγγυες, ακόμη και όταν είναι αποτελεσματικές και κερδοφόρες (εξ αιτίας του θανάτου της πίστωσης), το εργατικό δυναμικό δεν απασχολείται, η νεολαία έχει χάσει το ζήλο της και τη ζωντάνια. Από την άλλη, αρνούμαι να πιστέψω ότι θα επιτραπεί στην Ελλάδα να βγει από την Ευρωζώνη, τουλάχιστον, όχι πριν η ίδια η Γερμανία αποφασίσει να αποχωρήσει από το ευρώ.
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες μια έξοδος της Ελλάδας απ την Ευρωζώνη δεν θα απειλούσε με μετάδοση μόνο άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά θα επηρέαζε τους εξαγωγείς και τους παραγωγούς βασικών προϊόντων από την Κίνα και τη Ρωσία; Ποιες μη ευρωπαϊκές χώρες θα επηρεάζονταν περισσότερο;
Εάν το σενάριο που εξήγησα παραπάνω είναι σωστό, μια Grexit θα προκαλέσει μια παγκόσμια, μεταμοντέρνα εκδοχή του 1930. Ο κατακερματισμός της Ευρωζώνη θα είχε σαν αποτέλεσμα ένα έντονο αποπληθωρισμό (σ.σ γενικευμένη μείωση των τιμών των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών) με τριπλασιασμό της ανεργίας, από τα Ανατολικά του Ρήνου και Βόρεια των Άλπεων (μια και η νέα ζώνη του Μάρκου θα αντιμετωπίσει μια τεραστία ανατίμηση που την κάνει να χάσει μαζικά τις εξαγωγές) με την υπόλοιπη Ευρώπη να βυθίζεται σε μια κόλαση στασιμοπληθωρισμού (σ.σ. Ο πληθωρισμός που δε συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση της παραγωγής) με την ανεργία και τον πληθωρισμό που θα ακολουθήσουν μετά τη δημιουργία νομισμάτων των ελλειμματικών χωρών.
Δεδομένου ότι η Γερμανία, η Ολλανδία και οι λίγες χώρες της Ευρωζώνης που έχουν πλεόνασμα, δεν έχουν δοκιμάσει ακόμη τα δεινά αυτής της κρίσης, η νέα πραγματικότητα θα επηρεάσει χειρότερα αυτές τις χώρες
Πόσο καλά είναι προετοιμασμένες οι Ηνωμένες Πολιτείες για αυτό ενδεχόμενο; Και ο υπόλοιπος κόσμος;
Όπως ένα ποταμόπλοιο που πλέει στο ήρεμο Ειρηνικό πριν χτυπηθεί από μια τεραστία καταιγίδα. Η αμερικάνικη οικονομία είναι προσκολλημένη σε μια αδύναμη ανάπτυξη εδώ και ένα χρόνο. Το τσουνάμι που θα δημιουργηθεί από μια διάλυση της Ευρωζώνη θα σπρώξει τις Η.Π.Α στα άκρα. Και μαζί με τη αδύναμη ανάπτυξη της Κίνας, η οποία θα παγώσει και θα έχει οδυνηρές συνέπειες στις χώρες του BRICS (σ.σ διεθνής πολιτικός οργανισμός των κορυφαίων χωρών της αναδυόμενης αγοράς, που αποτελείται από τη Βραζιλία, Τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική) και την Αυστραλία τη Νέα Ζηλανδία και τον Καναδά. Για να το θέσω ωμά, η Ευρώπη πρόκειται να εξαπολύσει παγκόσμιο πόνο στον πλανήτη για τρίτη φορά σε ένα αιώνα. Εμείς οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να ντρεπόμαστε για τους εαυτούς μας.
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου