12/7/10

Η απάτη της δεκαετίας σε ταληράκια.

-
Από τον Techiechan

(του Charles Hugh Smith, κατακρεουργένα εμπλουτισμένο από την αφεντομουτσουνάρα μου).

  1. Δώσε μερικά τρις δολάρια σε ενυπόθηκα δάνεια που δεν έχουν καμία ελπίδα να αποπληρωθούν στο ορατό μέλλον. Μην σε απασχολεί εάν αυτοί που τα παίρνουν δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, ή θα καταποντιστούν στην πρώτη κρίση, διότι εσύ θα τα πακετάρεις όλα μαζί σε δεκάδες δομημένα ομόλογα ενυπόθηκων υποχρεώσεων, δημιουργώντας μια απεριόριστη ζήτηση για δάνεια που είναι αδιάφορο εάν θα αποπληρωθούν. Το ζήσαμε όλοι όλα αυτά τα χρόνια που μας παρακαλούσαν να μας δώσουν 400.000 ευρώ για να αγοράσουμε σπίτι με μισθούς των 1000-1500ευρώ.

  2. Βάλε μια εταιρία αξιολόγισης να αξιολογίσει αυτά τα δομημένα ομόλογα ως απολύτως ασφαλή και χρησιμοποιώντας την καλή βαθμολογία τους, πούλα τα σε επενδυτές ανά τον κόσμο που ψάχνουν “ασφάλεια και αποδόσεις” λες και αυτά τα δύο είναι δυνατόν ποτέ να συνυπάρξουν. Όσο πιο μακρινοί και άσχετοι είναι οι επενδυτές τόσο το καλύτερο. Είτε πρόκειται για golden boys τραπεζών στην επαρχιακή γερμανία, είτε για ασφαλιστικά ταμεία στην ελλάδα όπου το ντήλ το έκανε ο ίδιος ο υπουργός οικονομικών, είτε για αποθεματικά δήμων της Νορβηγίας, σημασία έχει τα δομημένα ομόλογα να φύγουν από τα χέρια σου.

  3. Καθώς πουλάς αυτά τα καταδικασμένα να αποτύχουν δομημένα ομόλογα, παίρνεις ταυτόχρονα θέσεις εναντίον τους (short-selling). Άλλωστε εσύ, περισσότερο από κάθε άλλον, γνωρίζεις πως αυτά τα δομημένα ομόλογα δεν θα αντέξουν στο πρώτο φύσημα.

  4. Μόχλευσε τη θέση σου, έτσι ώστε για κάθε 1 δολάριο κεφαλαίου που διαθέτεις, να έχεις 100 δολάρια σε στοιχήματα.

  5. Κρύψε αυτές τις μοχλευμένες θέσεις εναντίον των δομημένων που ο ίδιος πουλάς, πίσω από offshore εταιρίες ή αλλες λογιστικές πρακτικές που δεν εμφανίζονται στα επίσημα βιβλία σου.

  6. Όταν φτάσει η ώρα η καλή και καταρρεύσουν τα δομημένα ομόλογα που πουλούσες, το κράτος θα σου μεταφέρει άμεσα δισεκατομμύρια δολάρια προκειμένου να μην καταρρεύσεις κι εσύ, είτε μέσω πακέτων στήριξης, είτε μέσω κρατικών εγγυήσεων. Ταυτόχρονα θα σου προσφέρει εμμέσως ακόμα περισσότερα, πληρώνοντας τα ιδιωτικά (over-the-counter) στοιχήματα που έβαλες με την AIG (120δις σε CDS έδωσε το κράτος μέσω της AIG μετά την κατάρρευση της Lehman, CDS που δεν ήταν σε καμία περίπτωση υποχρεωμένο να πληρώσει καθώς αποτελούσαν διμερή ιδιωτικά συμφωνητικά. Παρόλαυτα και ο πρώην ΥΠΟΙΚ των ΗΠΑ Paulson και ο νυν Geithner συμφώνησαν σε αυτές τις πληρωμές, χωρίς μάλιστα να αποκαλύψουν σε ποιον πήγαν όλα αυτά τα κρατικά χρήματα). Ταυτόχρονα μέσω των κεντρικών τραπεζών, επιτρέπεις σε αυτές τις ελίτ να δανειστούν αρκετά ακόμα δις με μηδενικό επιτόκιο.

  7. Παίρνεις όλα αυτά τα κρατικά χρήματα που έβγαλες από το σημείο 6, αγοράζεις κρατικά ομόλογα μικρής διάρκειας και παίρνεις ένα άκοπο επιτόκιο 3-4% δανείζοντας το ίδιο το κράτος που σου πρόσφερε τα χρήματα.

  8. Τώρα οι πολίτες που κατέγραψαν ήδη αρκετά τρις απώλειες από τις μετοχές ως επενδυτές (σε USD 12 τρις υπολογίζονται μόνο οι απώλειες των baby boomers που υπολόγιζαν να βγούν στη σύνταξη την επόμενη δεκαετία), από τις κρατικές εγγυήσεις και τα πακέτα στήριξης που δόθηκαν στις τράπεζες, πληρώνουν μέσω των φόρων το άκοπο επιτόκιο που εσύ απολαμβάνεις μέσω των ομολόγων.

  9. Συνεχίζεις να αγοράζεις ομόλογα, καθώς το κράτος τα εκδίδει συνεχώς καινούργιο χρέος προσπαθώντας να πληρώσει για όλες αυτές τις παροχές που προσφέρει στο χρηματο-οικονομικό σύστημα. Με λίγα λόγια το κράτος δανείζεται μέσω ομολόγων για να προσφέρει χρήματα στις ελίτ, που αυτές με τη σειρά τους αγοράζουν κρατικά ομόλογα κερδίζοντας το επιτόκιο.

  10. Σε κάποιο σημείο σταμάτα να αγοράζεις ομόλογα και μάλιστα πούλα και μερικά από αυτά στις αγορές, προκειμένου να πέσουν οι τιμές τους και να αυξηθεί η επιτοκιακή απόδοσή τους (το spread που λέγαμε). Δημιούργησε συνθήκες υπερβολικής τεχνητής προσφοράς στην αγορά ομόλογων προκειμένου να αυξηθούν τα επιτόκια (σας θυμίζει το παράδειγμα της ελλάδας καθόλου κ. Προβόπουλε?). Διέδωσε στις αγορές πως το “σπάταλο” κράτος πρέπει να τιμωρηθεί.

  11. Αγόρασε δις σε μακροχρόνια ομόλογα με τα αυξημένα επιτόκια προκειμένου να κερδίσεις από το παραπάνω επιτόκιο. Το παραπάνω επιτόκιο όμως βαρύνει τους προϋπολογισμούς των κρατών, που μπαίνουν σε περίοδο λιτότητας, κόβοντας τα έξοδα και αυξάνοντας τους φόρους, προκειμένου να συνεχίσουν να πληρώνουν τους υψηλότερους τόκους.

  12. Την έβδομη μέρα ξεκουράσου, βλέποντας τα έσοδα σου να ρέουν καθώς το κράτος απομυζά τους πολίτες για να αποπληρώσει τα τοκοχρεωλύσια των ομολόγων που εξέδωσε για να “σώσει” το χρηματο-οικονομικό σύστημα από την “καταστροφή”.

Ποιά είναι η τρύπα σε αυτό το παιχνίδι? Πώς α) το κράτος μπορείς να μην πληρώσει τα ομόλογά του, και πως β) μπορεί να δημιουργήσει πληθωρισμό για να διευκολύνει την αποπληρωμή τους. Και για τις δύο περιπτώσεις οι ελίτ έχουν φροντίσει να διαθέτουν αρκετή δύναμη μέσα στο κράτος και τους οικονομολόγους του συστήματος προκειμένου να αποτρέψουν τέτοιες εξελίξεις. Δεν είναι τυχαίο πως μετά την Ιρλανδία και μετά την Ελλάδα, προγράμματα λιτότητας ανακοινώθηκαν σχεδόν σε όλες τις χώρες, ανεξάρτητα με το εάν χρειάζονταν ή όχι. Τα προγράμματα λιτότητας έχουν στόχο να μειώσουν τις δαπάνες και να αυξήσουν τα έσοδα προκειμένου να μειώσουν (αποπληρώσουν) το χρέος. Χρέος που δημιουργήθηκε κυρίως για να σώσει τις ελίτ.

Επιπλέον σχόλια.

Πρόκειται ουσιαστικά για μια επιστροφή στην προ-νεωτερική λογική των οικονομικών του κράτους. Ο ρόλος των φόρων στο κράτος του 17-18ου αιώνα, δεν ήταν να προσφέρουν υπηρεσίες στους πολίτες, αλλά να αποπληρώσουν τους αριστοκράτες ομολογιούχους που το είχαν δανείσει για να διεξάγει πολέμους που πολλές φορές οι ίδιοι αποφάσιζαν και κατεύθυναν. Η φορολογία δηλαδή ήταν regressive , με λίγα λόγια αντιστρόφως προοδευτική, καθώς έπαιρνε χρήματα από τους πολλούς για να τα μεταφέρει στους λίγους μέσω της πληρωμής των ομολόγων και των τόκων τους.

Η φορολογία των σύγχρονων κρατών τα τελευταία 20 χρόνια γίνεται ολοένα και λιγότερο προοδευτική (οι πλούσιοι πληρώνουν όλο και μικρότερους φορολογικούς συντελεστές και οι επιχειρήσεις διαθέτουν χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές από τους ιδιώτες), και περισσότερο αναλογική (ενιαίος φορολογικός συντελεστής για όλα τα εισοδήματα, αύξηση του αναλογικού ΦΠΑ, των αναλογικών φόρων στο πετρέλαιο κλπ). Άρα όλο και περισσότερο η φορολογία λειτουργεί ως μηχανισμός μεταφοράς πλούτου από τους φτωχότερους στους πλουσιότερους, μέσω της αποπληρωμής των ομολόγων.

Αν θέλετε κι άλλες ανατριχιαστικές αναλογίες για αυτή την επιστροφή στη φεουδαρχία πως θα σας φαινόταν το εξής: Οι αγγαρείες, οι εργασίες δηλαδή που επιτελούσε ο δουλοπάροικος υπέρ του κυρίου του, έχει υπολογιστεί πως ήταν συνήθως μεταξύ 20-30% του συνολικού εργασιακού του χρόνου. Με λίγα λόγια πρόσφερε το 20-30% της εργασίας του δωρεάν. Τι ποσοστό της εργασίας τους προφέρουν δωρεάν (μέσω τόκων) στις τράπεζες, όλοι όσοι διατηρούν σταθερά χρεωμένες πιστωτικές κάρτες? Περίπου 15% , και μάλιστα νιώθουν πολύ χαρούμενοι όταν μεταφέρουν το υπόλοιπο με προνομιακή χρέωση μόλις 7% για έναν χρόνο ;)
-

19 σχόλια:

Sic transit gloria mundi είπε...

"Τι ποσοστό της εργασίας τους προφέρουν (μέσω τόκων) στις τράπεζες, όσοι διατηρούν σταθερά χρεωμένες πιστωτικές κάρτες ? Περίπου 15%, και μάλιστα νιώθουν πολύ χαρούμενοι όταν μεταφέρουν το υπόλοιπο με προνομιακή χρέωση μόλις 7% για έναν χρόνο"!
Πράγματι, αυτό είναι όντως χαρακτηριστικό φεουδαρχικού τρόπου παραγωγής, και παρεκκλίνει από τον κεφαλαιοκρατικό (ο οποίος παράγει κέρδος εκμεταλλευόμενος κατά βάση την εργασία, όχι την κατανάλωση). Αυτό και άλλα ανάλογα, αφήνουν την υποψία ότι το σύστημα μπορεί και να εισήλθε σε κρίση δομικού τύπου, και όχι συνήθη κυκλική. Από την άλλη, υπάρχουν επιχειρήματα ότι είναι μιά ακόμη κρίση "ρουτίνας" ανάλογη με του 1929: Στην πραγματικότητα ξεκίνησε από την αγορά κατοικίας δηλαδή από την πραγματική οικονομία. Πρόκειται για κρίση υπερεπένδυσης, που διογκώθηκε λόγω στη συνέχεια λόγω του απορρυθμισμένου χρηματοπιστωτικού περιβάλλοντος. Διατηρείται επίσης η περιοδικότητα των 40 - 50 χρόνων (κύκλος Κοντράτιεφ/Schumpeter), που είναι σχετική με τους τεχνολογικούς μετασχηματισμούς του συστήματος. Περνάμε δηλαδή τώρα, υποτίθεται, από την πληροφορική/δικτυακή φάση στη φάση του ενεργειακού αναπροσανατολισμού.
Η συζήτηση γιο τη φύση της παρούσας κρίσης είναι ανοιχτή. Αυτό που ήδη ξεκαθάρισε είναι, ότι η αγορά ως μόνος μηχανισμός ρύθμισης και ισορροπίας είναι ανεπαρκής, ανορθολογικός και αυτοκαταστροφικός μηχανισμός. Η πολιτική, δύσκολα και βασανιστικά, ανακτά "χαμένα εδάφη" ισχύος. Φαίνεται ότι το Αριστοτελικό "πολιτικόν ζώον" είναι σκληρότερος μαχητής από τον Homo oeconomicus του Adam Smith.
Τριάντα τόσα χρόνια (ήδη από την εποχή της Αγγλίδας Σιδηράς Κυρίας) είναι νηστικό, but too hard to die.

Sic transit gloria mundi είπε...

"Τι ποσοστό της εργασίας τους προφέρουν (μέσω τόκων) στις τράπεζες, όσοι διατηρούν σταθερά χρεωμένες πιστωτικές κάρτες ? Περίπου 15%, και μάλιστα νιώθουν πολύ χαρούμενοι όταν μεταφέρουν το υπόλοιπο με προνομιακή χρέωση μόλις 7% για έναν χρόνο"!
Πράγματι, αυτό είναι όντως χαρακτηριστικό φεουδαρχικού τρόπου παραγωγής, και παρεκκλίνει από τον κεφαλαιοκρατικό (ο οποίος παράγει κέρδος εκμεταλλευόμενος κατά βάση την εργασία, όχι την κατανάλωση). Αυτό και άλλα ανάλογα, αφήνουν την υποψία ότι το σύστημα μπορεί και να εισήλθε σε κρίση δομικού τύπου, και όχι συνήθη κυκλική. Από την άλλη, υπάρχουν επιχειρήματα ότι είναι μιά ακόμη κρίση "ρουτίνας" ανάλογη με του 1929: Στην πραγματικότητα ξεκίνησε από την αγορά κατοικίας δηλαδή από την πραγματική οικονομία. Πρόκειται για κρίση υπερεπένδυσης, που διογκώθηκε λόγω στη συνέχεια λόγω του απορρυθμισμένου χρηματοπιστωτικού περιβάλλοντος. Διατηρείται επίσης η περιοδικότητα των 40 - 50 χρόνων (κύκλος Κοντράτιεφ/Schumpeter), που είναι σχετική με τους τεχνολογικούς μετασχηματισμούς του συστήματος. Περνάμε δηλαδή τώρα, υποτίθεται, από την πληροφορική/δικτυακή φάση στη φάση του ενεργειακού αναπροσανατολισμού.
Η συζήτηση γιο τη φύση της παρούσας κρίσης είναι ανοιχτή. Αυτό που ήδη ξεκαθάρισε είναι, ότι η αγορά ως μόνος μηχανισμός ρύθμισης και ισορροπίας είναι ανεπαρκής, ανορθολογικός και αυτοκαταστροφικός μηχανισμός. Η πολιτική, δύσκολα και βασανιστικά, ανακτά "χαμένα εδάφη" ισχύος. Φαίνεται ότι το Αριστοτελικό "πολιτικόν ζώον" είναι σκληρότερος μαχητής από τον Homo oeconomicus του Adam Smith.
Τριάντα τόσα χρόνια (ήδη από την εποχή της Αγγλίδας Σιδηράς Κυρίας) είναι νηστικό, but too hard to die.

Ο νοών...νοείτω είπε...

Αλλού τους ψάχνεις, δίπλα σου τους βρίσκεις.
Χαιρετώ τον οικδεσπότη, με την νεανική ορμή και την πλέον ασυμπλεγμάτιστη νοοτροπία, που έχω συναντήσει κατά κόρον στον κόσμο των "μεγάλων".

Χαιρετώ και μία ιδιαίτερη γραφή που αξίζει να παρακολουθεί κάποιος, stgm.

Ανώνυμος είπε...

Ο Economist είχε χαρακτηρίσει αυτό που συνέβαινε τόσα χρόνια ως "socialism for the rich". Δεν είχε κι άδικο...

φοιτητάκος

undercover gpr είπε...

Πωπω τιμή για το φτωχό μου μπλογκάκι! Right to the point τα σχόλια.

Δάσκαλε Stgm με είδες που σε έψαχνα κι είπες να έρθεις για να μου κάνεις update ?χαχαχα

Λοιπόν , εγώ θα το θέσω διαφορετικά αγαπητέ.Δηλαδή θα αναζητήσω την αιτία της αδυναμίας αποπληρωμής των ιδιωτών στα στεγαστικά που ήταν και γενεσιουργός αιτία της πιστωτικής κρίσης που ξεκίνησε τα τέλη του 07.

Αυτό που έχω συλλάβει μέχρι τώρα είναι πως δια την ιστορική πορεία της δυτικής οικονομίας τα περιθώρια κέρδους της άλλαξαν ποσόστωση λόγω της στροφής της στην μη παραγωγική οικονομία.

Ανέβηκαν δηλαδή τα κέρδη του χρηματοπιστωτικού τομέα μειώνοντας τα κέρδη της πραγματικής οικονομίας με αποτέλεσμα να μειώνεται και το περιθώριο κέρδους της εργασίας της πραγματικής οικονομίας ως προς τον δανεισμό της.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τμήμα της εργασίας να μην μπορεί να αποπληρώνει τα στεγαστικά της.

Συμπληρωματικά με την μη δυνατότητα αποπληρωμής των στεγαστικών ο χρηματοπιστωτικός τομέας υπέστη μια πολλαπλασιαστική ζημιά η οποία είχε να κάνει με την διαχείριση των συγκεκριμένων χρεών.

Αυτή η πολλαπλασιαστική ζημιά , λοιπόν , ζητήθηκε να καλυφθεί από διαθέσιμο (ή μη δλδ χρουτς χρουτς χρουτς) ρευστό κρατικό δίχως όμως αυτό το χρήμα να μετατραπεί σε αξία κρατική αλλά σε χρεωστική αξία (ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και διαγραφή χρέους δλδ αξίας)

Τώρα απλά είμαστε στις διαπραγματεύσεις μεταξύ κρατών (όχι απαραίτητα και λαών όμως χεχεχε) και ιδιωτών τραπεζιτών για το μπουγιουρντί.

undercover gpr είπε...

Αγαπητέ Ζορό του διαδικτύου ν...ν πέρα από τα καλά σου λόγια , τιμή για το συγκεκριμένο μπλογκ αποτελεί μόνο και μόνο η ανάγνωσή του από εσένα.

Βέβαια το κείμενο είναι διασκευή κειμένου του Hugh από τον Techie (άλλος δάσκαλος απ'εκεί) οπότε δικαιωματικά τα εύσημα ανήκουν σε αυτούς.

(μ'έχει πιάσει το φορμαλιτέ μου σήμερα χαχαχαχαχα)

undercover gpr είπε...

(λολ και τώρα το πιο πεζοδρομιακό μου)

Αλάνι φοιτητάκο έχεις πιάσει επ'ακριβώς το θέμα της κρίσης.

Αφήσαμε την οικονομία στα χέρια άσχετων νεοφιλελεύθερων σοσιαλιζόντων ημιμαθών πολιτικών που ως στόχο ζωής είχαν τη μίζα.

simple as that bro

Sic transit gloria mundi είπε...

Φίλε μου χαιρετώ και καλησπερίζω. Είπα ο άμοιρος να ξαναγράψω για τα αμφιλεγόμενα θέματα που άπτονται της χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας, και πριν λαλήσει ο κόκκορας, μπούμ, έσκασε κοντά η βόμβα, η Πειραιώς χτυπάει ΤΤ και Αγροτική. Ίδωμεν, Θα βγεί άραγε ως λευκός ιππότης η Μαρφίν και ο Ανδρέας Βγενόπουλος (αυτή η κόντρα δεν είναι μόνον ενδο-Παναθηναική); Η η Εθνική; Η Eurobank;
Κατά τά άλλα, για τον πυροκροτητή της κρίσης, την αγορά κατοικίας στις ΗΠΑ, ο Charles Hugh Smith που παρουσιάζεις, έχει συνταρακτικά στοιχεία, θα τα έχεις δεί:
h**p://www.oftwominds.com/blogsept09/speculative-housing09-09.html.
Το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται και πάλι για κυκλική κρίση, υπερεπένδυσης: Άν όμως όχι, και το κεφαλαιοκρατικό σύστημα στη Δύση όντως έκαψε τα καύσιμά του, εξαντλήθηκε και πέεεεεεεφτει, φοβάμαι ότι η πτώση θα είναι σε slow motion και το ζόμπι θα ταλαιπωρήσει πολλές γενιές: Δεν έχουν αναπτυχθεί σπέρματα, προβλαστήσεις άλλων τρόπων του "παράγειν" και της συσσώρευσης (όπως είχαν δημιουργηθεί σπέρματα καπιταλισμού μέσα στην ύστρη φεουδαρχία). Εδώ, το "συσσωρευμένο λίπος" καίγεται, γίνεται στάχτη και αέρας. Υπάρχει όμως και η Ανατολή, Κίνα, Ινδία κτλ. Κι εκεί δεν βλέπω ζόμπι, αλλά "νεανική ορμή", πρωταρχική συσσώρευση, φτηνούς εργάτες, Μάντσεστερ του 1820.

Sic transit gloria mundi είπε...

Παρά τα χαμηλά επιτόκια, στις ΗΠΑ ή εδώ, είναι πολύ ακριβά τα στεγαστικά, ασύμφορα, λόγω ασύλληπτης φούσκας αγοραίων τιμών ακινήτων. Δημιούργησαν τερατώδη υπερβάλλουσα ζήτηση και οι τιμές τρελλάθηκαν. Μετά, όπως είναι φυσικό, κατέρρευσαν.
Στο θέμα αυτό ούτε ο Κέυνς προσφέρει διέξοδο. Αλλά το αστείο είναι ότι οι νεοφιλελεύθεροι, μέσω της πολιτικής επιτοκίων (Greenspann), φέρθηκαν σαν ακραίοι Κευνσιανοί.
Οι μόνοι που κέρδισαν είναι τα στελέχη, τα golden boys. Επίσης τα "πονηρά" Hedge funds και όσοι ξένοι οίκοι αγόρασαν φτηνά χρεωκοπημένες τράπεζες (π.χ. η Mitsubishi την Morgan Stanley). Οι λοίποί έχασαν: Οι δανειζόμενοι "ψώνισαν" πανάκριβα και έμειναν στο δρόμο. Οι συνήθεις μέτοχοι των χρεωκοπημένων τραπεζών έχασαν τα λεφτά τους. Το κράτος και οι φορολογούμενοι υποχρεώθηκαν να δαπανήσουν τεράστια ποσά για "διασώσεις".

undercover gpr είπε...

Υπάρχει ένας παράγοντας όμως που δεν βάζεις στο παιχνίδι ο οποίος είναι βασικός ως προς την "νεανική ορμή" με συνέπεια να το μεταφράζεις ως κυκλική κρίση υπερεπένδυσης.

Όπως είδαμε στο παράδειγμα του Ντουμπάι , η "νεανική ορμή" στην αρχή είχε σπουδαία αποτελέσματα ως προς την παραγωγή/κερδοφορία.Αυτό όμως δεν διέρκεσε πάνω από λίγα χρόνια με αποτέλεσμα να παρακμάσει απότομα.

Θέλω να πω πως τη σήμερον ημέρα η "παραδοσιακή" ανάπτυξη όπως τη νοεί ο δυτικός κόσμος και η δυτική οικονομία (είτε προέρχεται από πραγματική οικονομία είτε από χρηματοπιστωτική) εξαντλείται σε χρόνο πολλαπλασιαστικά μικρότερο απ' ότι στην εποχή μετεξέλιξης της φεουδαρχίας σε καπιταλισμό.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα περιοχές παρθένες του δυτικού τρόπου ανάπτυξης να ακμάζουν και να παρακμάζουν (χρησιμοποιόντας τον δυτικό τρόπο ανάπτυξης) σε διαστήματα δεκαετιών πια.

Αυτό αποδεικνύει ότι η κρίση δεν είναι απλά μια κρίση υπερεπένδυσης αλλά πολύ περισσότερο δομική.

Η δομική διαφορά ίσως είναι το περιθώριο κέρδους που έχει "κλέψει" ο χρηματοπιστωτικός τομέας και η παγκόσμια διαφθορά από την πραγματική οικονομία.

Sic transit gloria mundi είπε...

Η εκδοχή ότι "τα καύσιμα του συστήματος τελειώνουν", λοιπόν. Παίζει, συμφωνώ. Τρία σημεία:
Εν πρώτοις, εξάντληση ή μή κερδοφόρος προσβασιμότητα πρώτων υλών (σύν κλιματική αλλαγή). Βλέπεις τι έγινε με τη BP και τις "βαθειές γεωτρήσεις". Μέχρι και πώληση της ΒP στη Gazprom ή στην κινέζικη Εταιρία πετρελαίων συζητάται. H Λέσχη της Ρώμης (με Ανιέλι κτλ μέσα) τα έχει πεί αυτά (σε αυτιά κουφών) από το 1971.
Δεύτερο, το σύστημα αξιών: Άν πιστέψουμε τον Max Weber (Προτεσταντική ηθική και πνεύμα του καπιταλισμού), ο καπιταλισμός αναπτύχθηκε (και) χάρις στην αρετή του ασκητισμού. Τώρα κατεστημένη "αρετή" είναι η φιληδονία και πλεονεξία, όχι ο ασκητισμός. Ο Σέξπηρ δεν είπε, σοφά, ότι "τα βίτσια του χθές είναι αρετές του σήμερα και οι αρετές του χθές είναι βίτσια του σήμερα"; Η πλεονεξία είναι η αμαρτία Number: Και καταστρέφει όχι μόνον την ψυχή του ανθρώπου, αλλά ακόμη και τον καπιταλισμό!
Και φθάσαμε στο τρίτο, που αναφέρεις, στην εικονική οικονομία που "κλέβει" από την πραγματική. Σωστό: Ο καπιταλισμός ως τρόπος παραγωγής στηρίζεται στο γεγονός ότι παγάγεται ένα output μεγεθυμένο ως προς το αρχικό input, και η διαφορά επανεπενδύεται. Εδώ έχουμε διαρροή, throughput, η οποία δεν επενδύεται. Και επιπλέον, η καταστροφική διαδικασία της φούσκας σε τομείς της κατανάλωσης δεν είναι (όπως στην παραγωγή, 1929), η "δημιουργική καταστροφή" του Schumpeter. Αλλά μόνον καταστροφή.

undercover gpr είπε...

Γι' αυτό είσαι ο Master of Jedi (χαχαχαχα) , γιατί θεωρητικοποιείς εκλαϊκευμένα τις γνώσεις σου σε συνδυασμό με τις σκέψεις και τους συνειρμούς του συνομιλητή σου !!

Respect!

Όμως , με τη θεωρία ότι τα καύσιμα τελειώνουν δεν συμφωνώ.

Θεωρώ ότι τα καύσιμα τα διαχειρίζονται λάθος ως προς τις προτεραιότητες της επανατροφοδότητσης του καπιταλισμού.

(δυστυχώς ένα από τα μειονεκτήματά μου είναι να μην μπορώ να αποτυπώσω γραπτώς τη σκέψη μου τόσο καλά όσο εσύ οπότε ότι καταλάβεις κατάλαβες)

Δηλαδή θέλω να πω πως ο καπιταλισμός είναι απλά συνέχεια ενός συστήματος διαχείρισης της οικονομίας το οποίο έχει εξελιχθεί και μετεξελιχθεί ανά τους αιώνες των αιώνων σε κάτι άλλο και το οποίο όμως νομοτελειακά θα ξαναμετεξελιχθεί.

Αυτό είναι ευκαιρία συνειδητοποίησης από πλευράς λαών για να πιέσουν προς την καλύτερη διαχείριση του συστήματος ως προς την ανατροφοδότησή του.

Θεωρώ δλδ ότι είναι ιστορική ευκαιρία να βρούμε κατ'αρχήν τη χρυσή τομή μεταξύ της ποσόστοσης της παρεμβατικότητας του κράτους και της εξουσίας που θα ασκεί.

Αν βρεθεί αυτή η τομή που τυραννάει αυτό το σύστημα τόσα και τόσα χρόνια μετεξελίσσοντάς το θα κάνουμε το πρώτο βήμα εξυγίανσής του.

Δεν είμαι οπαδός καμμίας ιδεολογίας , θεωρώ ότι η Ιστορία εξελίσσεται στο κουτουρού , χαοτικά. Οπότε η διαρκής προσπάθεια καλυτέρευσης του όποιου συστήματος θα είναι μάλλον προς όφελος των λαών.

Αλλά το παραπήγα μακρυά οπότε αναμένω την απάντησή σου για να ανατροφοδοτήσω τη σκέψη μου (λολ).

Sic transit gloria mundi είπε...

Συνειδητοποίηση και πίεση προς καλύτερη διαχείριση του συστήματος. Καλό ακούγεται, αλλά θέλει δύο πράγματα: Συνειδητοποίηση και βούληση για το καλό: Γνώση και ηθική δηλαδή. Να καταλάβουμε τι τρέχει και να προσπαθήσουμε για το καλό του όλου.
Ήδη φύγαμε από την οικονομία και πάμε στη ρίζα του προβλήματος, στον άνθρωπο. Πώς από αυτό το "στραβόξυλο" (που έλεγε ο Κάντ), μπορεί να φτιαχτεί κάτι ίσιο και ωραίο;
Η μεν γνώση θέλει προσπάθεια και κόπο (στην εποχή του χαβαλέ), η δέ ηθική θέλει συναισθήματα, αγάπη και συμπόνοια (έλεγε ο Ζάν Ζακ Ρουσώ). Και πάνω απ' όλα, ο κόσμος είναι ζόρικος κι εμείς όντα φθαρτά και αδύναμα.
Ουφ, μοιάζει φιλοσοφία της αμπέλου, αλλά δεν είναι. Την πατήσαμε ως κοινωνίες, ακριβώς επειδή η γνώση και η ηθική είναι υποτιμημένες ως αξίες και αρετές ή διαστρεβλώθηκαν.

undercover gpr είπε...

Μισό λεπτό , καλύτερη διαχείριση του συστήματος δεν σημαίνει ολοκληρωτική αλλαγή του άρα δεν χρειάζεται ολική συνειδητοποίηση και βούληση για το "καλό" απαραίτητα.

Άλλωστε η διαρκής (και σχεδόν ενστικτώδης) ανά τους αιώνες αναζήτηση υπεραξίας από το ανθρώπινο ων δεν μπορεί να αλλάξει ποτέ.

Οπότε δεν μιλάω για μια δομική αλλαγή του συστήματος αλλά για μια συγχρονισμένη παγκοσμίως συνειδητοποίηση της αλλαγής της ποσόστοσης της παρεμβατικότητας του κράτους και των κανόνων που αυτό θα επιβάλει.

Δεν πιστεύω να θεωρεί κανένας (εκτός κι αν μας ήρθε από τον Άρη) ότι η αναζήτηση του ανρθώπου για το "κέρδος" μπορεί να σταματήσει διότι αν σταματήσει θα σταματήσει και η εξελιγκτική πορεία του ανθρώπου ως όντος.

Μιλάμε πλέον για ένα οικονομικό σύστημα με δεδομένους κανόνες και υπεραξίες μέχρι εκεί που το σύστημα θα μπορεί να ανατροφοδοτείται.Αλλιώς πάπαλα το σύστημα.

Αφού πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο της συνειδητοποίησης πως το σύστημα δεν λειτουργεί σωστά ούτε με πλήρη παρεμβατισμό αλλά ουτε με απόλυτη ελευθερία η χρυσή τομή της ποσόστοσης του παρεμβατισμού είναι ίσως και η λύση της εδραίωσης ενός πιο τίμιου και δίκαιου συστήματος.

Έχουμε πια όλα τα εφόδια (δεδομένα & εργαλεία ανάλυσης) για να βρούμε την χρυσή τομή που θα κάνει το οικονομικό σύστημα της Γης να μπορεί να παράγει το ανάλογο κέρδος που θα της επιτρέπει να ανατροφοδοτήται.

Και το καλό είναι ότι δεν θα χρειαστεί να το επιβάλει κάποιος απλά το μόνο που θα χρειαστεί είναι να συμφωνηθούν και να αλλάξουν κάποιοι κανόνες παγκοσμίως και να τηρούνται.

Ξύπνιους και έχοντες το ένστικτο της αυτοσυντήρησης πολιτικούς ηγέτες χρειαζόμαστε μόνο, τίποτε άλλο.

Sic transit gloria mundi είπε...

"Μιλάμε πλέον για οικονομικό σύστημα με κανόνες και υπεραξίες μέχρι εκεί που το σύστημα θα μπορεί να ανατροφοδοτείται. Αλλιώς πάπαλα το σύστημα".
Εδώ ακριβώς παρεμβαίνει το "στραβόξυλο" του Ιμμάνουελ Κάντ:
Ο εγωιστής, πλεονέκτης, ηδονιστής (και βάλε εδώ ότι θέλεις ως πραγματικό άτομο, golden boy or girl ή τον ίδιο τον "σοφό της Ομάχα" αυτοπροσώπως ή τον τυπικό Έλληνα ή Βαλκάνιο ή Αμερικανό μεσο-μεγαλοαστό, με Cayenne ή με σπίτι στα καμένα της Πεντέλης) ξεσηκώνεται και διεκδικεί το δικαίωμά του στο εφήμερο: "Δεν μας χ΄*ζεις μέ τη βιωσιμότητα του συστήματος και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και τους κανόνες! Ότι φάμε κι ότι πιούμε, όταν το σύστημα καταρρεύσει, εγώ δεν θα ζώ. Avant moi, la deluge".
Η αυτοσυντήρηση για τα άτομα ισχύει, αλλά φοβάμαι ότι ως είδος, κινδυνεύουμε να την χάσουμε: Αυτό είναι το τίμημα για την εφήμερη υλική αφθονία και δόξα.

νήπιος γέρων είπε...

Παίδες,

ΧΑΙΡΕΤΕ!

Όταν είδα αυτό:

« undercover gpr says:
14/07/2010 at 15:12
Επί τη ευκαιρία ο ΣΟΦΟΣ αυτός ΚΥΡΙΟΣ sic transit gloria mundi έχει εμφανιστεί ?», (: τα κεφαλαία, παντού, δικά μου),

σκεφτόμουν ότι είναι κρίμα και crime να εξαφανίζονται από το e- προσκήνιο τέτοιοι δυνατοί ΔΙΚΤΥΟ_ΓΡΑΦΟΙ, επειδή τους προσβάλουν διάφοροι "αρσενικαράδες" που έχουν το βίτσιο, όταν μιλάνε, να βάζουν για ...μαγκιά και γλαφυρότητα στο στόμα τους, συχνά – πυκνά, «δίδυμους αδένες». Και σκεφτόμουν να επιστήσω την προσοχή στον e- φίλο και οικοδεσπότη εδώ, gpr, να προλαβαίνει να κρατάει επαφή, μέσω μέιλ, με όλους τους σχολιαστές που γουστάρει στο «αντι», μιά και είναι ζήτημα χρόνου να κοπούν και, έτσι, να χαθούν από το ελληνικό Διαδίκτυο οι πολύτιμες ΓΝΩΣΕΙΣ τους και η ανεκτίμητη, στις μέρες μας, αύρα τής ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ τους, (: «Η Αισθητική είναι Ηθική», πάντα, βέβαια. Το δε ανώτατο στάδιο ΓΝΩΣΗΣ των πυθαγορείων κατήχαν οι καλούμενοι "ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ").

Γιατί, προσωπικά, ΠΙΣΤΕΥΩ στο Διαδύκτιο, με τον ίδιο τρόπο που άλλοι πιστεύουν σε ...θεούς, μεσσίες και «Δίκτυα 21», σαν αναγκαία για να αλλάξει η νυν ζοφερή πραγματικότητα. Έτσι, χάρηκα πολύ που ξαναδιάβασα τον ΔΑΣΚΑΛΟ «Sic transit gloria mundi». Και «έπαθα και τη πλάκα μου», ακολούθως, όταν είδα ότι η ανάλυσή του κατέληγε, (with a little help from his e- friend, “gpr”), στο συμπέρασμα:

"Ο ΕΓΩΙΣΤΗΣ, ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΣ, ηδονιστής ... ξεσηκώνεται και διεκδικεί το δικαίωμά του στο εφήμερο: "Δεν μας χ΄*ζεις μέ τη βιωσιμότητα του συστήματος και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και τους κανόνες! Ότι φάμε κι ότι πιούμε, όταν το σύστημα καταρρεύσει, εγώ δεν θα ζώ. Avant moi, la deluge"".

Γιατί, στις 16/05/2010 , στην εδώ ανάρτηση «Μην τολμήσετε να μην διαβάσετε τα links...(διαδώστε το) Συγκρίνοντας ελλείμματα... πολιτικά,κοινωνικά αλλά και οικονομικά. (Β' μέρος)», όπου επιχείρησα κι εγώ ανάλυση της Κρίσης, από εντελώς διαφορετικό δρόμο, όμως, κατέληγα στο ΙΔΙΟ συμπέρασμα, -κάπου, ακόμα, και με ίδιες λέξεις (!):

«Crisis = κρίσις. Πρέπει να κρίνουμε, λοιπόν, να βγάλουμε συμπέρασμα και πόρισμα, λένε τα ελληνικά ... Αυτό που φταίει είναι: ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ = ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ των επενδυτών, ο «μη πολίτης- ιδιώτης- idiot» των ελεγκτικών θεσμών, και ο Μυστικισμός = Μαγεία των στοών και των διαπλεκομένων μαζί τους τραπεζο-χρηματιστών, (σσ: δείτε το ποστ για την εξήγηση του τελευταίου).

Και συνεχίζει ο «sic transit gloria mundi»: «Συνειδητοποίηση και βούληση για το καλό: Γνώση και ΗΘΙΚΗ δηλαδή. Να καταλάβουμε τι τρέχει και να προσπαθήσουμε για το καλό του όλου. Ήδη ΦΥΓΑΜΕ από την οικονομία και ΠΑΜΕ στη ρίζα του προβλήματος, στον άνθρωπο ... Την πατήσαμε ως κοινωνίες, ακριβώς επειδή η γνώση και η ηθική είναι υποτιμημένες ως αξίες και αρετές ή διαστρεβλώθηκαν».

Και ο «νήπιος γέρων»: «... Δεν είναι, δηλαδή, μόνο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ η Κρίση, αλλα και ΠΟΛΙΤΙΚΗ, (: των πολιτικών ΚΑΙ των πολιτών), και ΗΘΙΚΗ, (: όλης της κοινωνίας). Έτσι κι αλλοιώς, η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ είναι υποσύνολο, ή απόρροια, της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και η Πολιτική της ΗΘΙΚΗΣ. Επίσης, δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αλλά παγκόσμιο, -ή, τουλάχιστον, όλων των Δυτικών κοινωνιών, αλλά και των «δυτικόστροφων» οικονομιών».

Άρα, παίδες, βρίσκομαι σε σωστό μονοπάτι σκέψης! Πού θα έβρισκα, όμως, τον «sic transit gloria mundi» να μου το επιβεβαιώσει, αν δεν υπήρχε το Διαδίκτυο, που μας ...απομονώνει;;;

ΥΓ. Το «παίδες» συμπεριλαμβάνει και τα κορίτσια, -έτσι;

νήπιος γέρων είπε...

Συγνώμη για την ταλαιπωρία των διαγραφών! Μου έβγαζε This page cannot be displayed και το ξαναέβαζα

νήπιος γέρων είπε...

"ΘΑ ΤΟ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ!!!"


undercover gpr says: -@ “Πρόωρες εκλογές;”-
14/07/2010 at 10:52

Μα επιτέλους τόσο παραδομένο είναι αυτό το έθνος σε αυτά τα δυο κόμματα ?

Δηλαδή περίπτωση ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΝΕΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ από τα ΣΠΛΑΧΝΑ της κοινωνίας είναι αδύνατο πια ? (ΟΧΙ νέου κόμματος από τα σπλάχνα του αποτυχημένου πολιτικού συστήματος τύπου Κουβέλη/Ντόρας)

Τόση ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ για τη ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ δεν έχω ξαναδει ειλικρινά (αν και εν μέρη είναι δικαιολογημένη).
Προσωπικά πιστεύω πως , σε ορίζοντα ΠΕΝΤΑΕΤΙΑΣ/ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ , αν δεν αναδειχθεί ένα νέο ΚΙΝΗΜΑ (με στόχο την μετεξέλιξή του σε ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ) ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ισχύος από τη ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ, η γενιά αυτή (Η ΓΕΝΙΑ ΜΟΥ δλδ) θα είναι ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ και ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ να ζήσει πάλι στιγμές εκμαυλισμού της μπαίνοντας σε νέο κύκλο “μεταπολιτευτικής” τριαντακονταετίας.

o ψυχραιμια says:
14/07/2010 at 11:18

E, ΑΝΑΔΕΙΞΤΕ ΤΟ τοτε , ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ; ... Αναμενουμε λοιπον απο τη ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ του undercover gpr (την επιλεγομενη και ΓΕΝΙΑ των 700 ευρω – ουπς γραψε 532 ευρω) να ιδρυσει τα κομματα του 21ου αιωνος.

Reply
 undercover gpr says:
14/07/2010 at 11:30
Γιατί αντιδράς τόσο έντονα , φίλε μου ... ?

Για αναδειχθεί ένα τέτοιο ΚΙΝΗΜΑ , δεν μπορεί να γίνει ξαφνικά, θέλει χρόνια ζύμωση ψυχολογική κυρίως και εκπαιδευτική.Γι αυτό περιμένουμε.Να δούμε εάν για ακόμα μια φορά θα τα σκατώσετε τόσο πολύ ούτως ώστε να αναλάβουμε δράση αυτοί που θα μείνουμε να ζούμε σε αυτόν τον τόπο όταν εσείς θα μας έχετε χαιρετίσει.

Υ.Γ Τέτοιο συναισθηματισμό σε σχόλιό σου δεν έχω ματαξαναδει.

 ψυχραιμια says:
14/07/2010 at 11:33
Μα ΔΕΝ αντιδρω.Εγραψα οτι ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΔΩ το καινουργιο και ΔΕΝ το εγραψα ειρωνικα, (: κι εμένα δεν μου φάνηκε ότι το είπε αντιδραστικά- ειρωνικά, όταν το πρωτοδιάβασα. Συμφωνώ, δε, για τον πρωτοφανή, κυριολεκτικά, συναισθηματισμό του «Ψυχραιμία» σε αυτό το σχόλιο). Απλως τονισα το βαθος του δικομματισμου που παει μεχρι τον εθνικο διχασμο και αναγκαζει οτιδηποτε νεο να κατατασσεται σε μια απο τις δυο παραταξεις.

Βεβαιως η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ δεν εχει συνδρομα (ελπιζω).Πρεπει ΟΜΩΣ να σκεφθει και κατι ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ.

(: Παρακάτω, σε άλλο ...«πηγαδάκι» συν-ζητητών, έχουμε άλλον έναν πολύ καλό σχολιαστή, που γράφει:)

 Γιάννης Φαίλτωρ says:
14/07/2010 at 10:32
Έχει αποδειχθεί περίτρανα τον τελευταίο χρόνο ότι ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΑ παράγεται πολύ περισσότερος και ουσιαστικότερος ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ απ’ ότι στα κομματικά όργανα ... Η ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ είναι πιο μπροστά από τους συνήθεις βαρετούς πολιτικούς μανδαρίνους. Αυτή είναι η ΜΌΝΗ ελπίδα για να δημιουργηθεί ΚΑΤΙ ΝΕΟ “ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ”. Όμως υπάρχουν πάρα πολλοί συμπολίτες μας που δεν έχουν σχέση με το διαδίκτυο. Πως θα φτάσει αυτός ο πολιτικός λόγος σε αυτούς?.

(: Και σήμερα, «φρέσκα κουλούρια, ο κουλουράς»:)

undercover gpr says: -@ “Ο Σαμαράς δεν μπορεί να σώσει και τον λαό και το «σύστημα»”
16/07/2010 at 17:03
Κοίτα να δεις που τελικά ΘΑ ΤΟ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ

Reply
o Επώνυμος says:
16/07/2010 at 17:06
Γουότ ντου γιου μην;

Reply
o undercover gpr says:
16/07/2010 at 17:07
Είναι παλιόοοο αστειάκι εδώ μέσα.
----------------

Στις 28/5/10, στο «Μην τολμήσετε να μην διαβάσετε τα links...(διαδώστε το)», έγραφα κι εγώ:

«ΕΜΕΙΣ τι κάνουμε, όμως, e- αδέρφια; Γιατί να μην μπορούμε να ψηφίσουμε, πχ, τον Έρμιππο, τον greekpoliticalrevew, τον Sic transit gloria mundi, τον antiathlitikos κλπ στις επόμενες εκλογές; ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ και δεν μπορούμε; ΞΕ- ΒΟ- ΛΕ- ΜΑ θέλει, μάγκες και κούκλες! ΞΕ- ΒΟ- ΛΕ- ΜΑ, από όσους ξέρουν, τουλάχιστον, πως ο Γκρούγκμαν είναι ...άνδρας και η Λαζάρ δεν είναι ο ...κ. Λαζάρου. Λέω να φτιάξουμε ένα σάιτ γι' αυτό. Από κοινού. ΕΜΕΙΣ που δεν θέλουμε τα μπλογκ να καταντήσουν ..."Speaker's Corner".

ΙΔΩΜΕΝ!».


@ greekpoliticalrevew: e- Φίλε μου, καλέ, την πολιτική φλόγα που έχεις μέσα σου Εσύ, δεν την έχει κανείς απ’ όσους ξέρω στο ελλ. Διαδίκτυο! «Ψάχνεσαι» πολιτικά, και «όποιος ψάχνει, βρίσκει», -λένε.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

νήπιος γέρων είπε...

Αντίθετα με ό,τι νομίζεις εσύ, e- φίλε, εγώ έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στην Νέα Γενιά της Ελλάδας. Για μένα, πχ, σήμα κατατεθέν της Ελλάδας 2010 μΧ είναι η Εθνική μπάσκετ. Πόσο χρονών είναι ο Διαμαντίδης; Ο Σόφο; Ο Φώτσης; Ο Σπανούλης; Ποιο έθνος έχει τέτοια Νέα Γενιά, σήμερα; Ποιο; Μη ξεχνάς, «αγαπάμε ό,τι μας κάνει υπερήφανους». Μόνο παρανοϊκοί, συμπλεγματικοί και κλινικά ηλίθιοι, λοιπόν, θα μπορούσαν να είναι απαισιόδοξοι από την σημερινή νεολαία μας.

Σωστά είπε ο «Ψυχραιμίας», -και μου ακούστηκε σαν ευχή και ενδόμυχη επιθυμία του, περισσότερο, και καθόλου, πάντως, σαν ειρωνεία-, «E, ΑΝΑΔΕΙΞΤΕ ΤΟ τοτε , ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ;». Σωστά, επίσης, λέει ότι «η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ πρεπει να σκεφθει και κατι ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ». Καλά, βέβαια, μπορεί να της το ψυθιρίσει και η «Γενια του Πολυτεχνείου», αφού ηλικιακά γονείς της είναι. Έτσι, αυτό μπορεί να είναι, πχ, το «e- ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ! e- ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΩΡΑ!», σε θεωρητικό/ιδεολογικό επίπεδο. Και σε πρακτικό, πχ, «ζευγάρι που έχει παιδί προσχολικής ηλικίας, δουλεύει ο πατέρας και η μάνα επιδοτείται ισόποσα από το κράτος. Αν γεννάνε παιδιά συνεχώς, η μητέρα μπορεί και να μην δουλέψει ποτέ, ενώ συνταξιοδοτείται κανονικά». Να σου πω, μετά, πως ελαχιστοποιούνται οι παραβατικοί και ψυχωσικοί έφηβοι, (και ενήλικες, κατόπιν), και πως εξαλείφεται η υπογενητικότητα.

Ακόμα πιό στακάτα, τσεκουράτα και καίρια για την «ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ» τα είπε ο «Φαίλτωρ»: «η ΜΌΝΗ ελπίδα για να δημιουργηθεί ΚΑΤΙ ΝΕΟ “ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ”». Επίσης, η απάντηση στην ερώτησή του «πώς θα φτάσει αυτός ο πολιτικός λόγος σε όσους δεν έχουν σχέση με το Διαδίκτυο», είναι ζητούμενο. Αλλά, δόξα τον Θεό των Θεών τού Θείου, η προώθηση και η παραγωγή ιδεών είναι η δουλειά μας!

Οπότε, e- αδερφέ, και λοιποί e- φίλοι, καταλήγουμε, αισίως, στο: «Κοίτα να δεις που τελικά ΘΑ ΤΟ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ»!!!

ΥΓ. Ες αύριον η συνέχεια... (και συγνώμη για τυχόν ορθογραφικά).

ΓΕΙΑ + ΧΑΡΑ σε όλους!

«Να έχετε ό,τι αγαπάτε, και να αγαπάτε ό,τι έχετε», παίδες...