
Κύριοι πολιτευτές , έχουμε περάσει στο επόμενο στάδιο της οικονομικής κρίσης . Το παγκοσμιοποιημένο οικονομικό περιβάλλον δεν μας επιτρέπει να ελπίζουμε πως η κρίση θα χτυπήσει πλαγιομετωπικώς την Ελλάδα . Η σύγκρουση είναι (κι όχι θα είναι) μετωπική και οι πληγές θα επουλωθούν μετά από καιρό .
Ορισμένα στοιχεία για τις επιπτώσεις στην απασχόληση : σύμφωνα με στοιχεία του πρακτορείου Reuters, από τον Σεπτέμβριο περισσότεροι από 400 χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους και στα εν λόγω στοιχεία καταγράφονται μόνο οι απολύσεις 2.000 εργαζομένων και άνω και επιπλέον δεν περιλαμβάνονται οι τράπεζες .
Αν προσθέσουμε δηλαδή τις τράπεζες και τις μεμονωμένες (αν θεωρούνται έτσι απολύσεις 200 ή 300 ανθρώπων) ο αριθμός χάνεται .
Στην Ελλάδα το φαινόμενο δεν έχει πάρει τις διαστάσεις που του πρέπει . Απολύσεις μαζικές και εντυπωσιακές (τον αριθμό) δεν έχουμε δει στη δημοσιότητα προς το παρόν . Έχουν όμως αρχίσει τα όργανα των ανακοινώσεων . Ήδη η Frigoglass ανακοίνωσε 120 προγραμματισμένες χθες . Στον Τύπο οι σχεδιασμοί απολύσεων δημοσιοποιούνται με τη βοήθεια της "αγίας συντεχνίας" . Έβλεπα χθες ρεπορτάζ για τα Ζαγοροχώρια που μετά από φοβερά κέρδη και "χρεώσεις αλά Ελληνικά" παραπονιούνται πως έχουν γίνει οικογενειακές επιχειρήσεις γιατί δεν βγαίνουν να προσλάβουν υπαλλήλους ! Που ? Στα Ζαγοροχώρια ! Την Ελβετία της Ελλάδας .
Η ανεργία λοιπόν είναι η μεγαλύτερη απειλή και οι συνέπειές της επηρεάζουν όλο το φάσμα της οικονομικής λειτουργίας . Ενδεικτικά :
1) Μείωση κατανάλωσης => μείωση εταιρικών κερδών => μείωση εταιρικού κόστους λειτουργίας (κι άλλη αύξηση ανεργίας) => μείωση κρατικών εσόδων => αύξηση εξάρτησης στον κρατικό δανεισμό => αύξηση κρατικών φορολογικών εσόδων .
Αυτά είναι by the book και εννοείται πως υπάρχουν κι άλλα . Πως μπορεί λοιπόν ο πολίτης (έστω κι ο άνεργος) να "πιέσει καταστάσεις" ούτως ώστε να ελαχιστοποιήσει τις απώλειές του ?
Η οικονομική πολιτική αλαλούμ που έχει βάλει μπρος ο ράθυμος Καραμανλής και ο πάντα λαικιστής Σουφλιάς είναι πολιτική αυτοκτονίας για την εθνική οικονομία από τη μια και στυγνή δωροδοκία για τις επόμενες εκλογές από την άλλη . Γνωστά αυτά . Το Πασόκ του δημοκράτη Γιωργάκη και της "οικονομολόγου" Λούκας λαικίζει ασυνάρτητα , δίχως να λυπάται τους νοήμονες πολίτες . Γνωστά κι αυτά .
Όταν λοιπόν είναι δεδομένο πως οι ορίζοντες την οικονομική πολιτική δεν θα πράξουν τα δέοντα , η ευθύνη περνάει στο Λαό .
Και ποια είναι αυτή η ευθύνη ? Απλή και μια . Back to fundementals ή αλλιώς back to basics .
Βασική λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας λοιπόν είναι ο ανταγωνισμός ο οποίος όμως ασκείται από επιχειρήσεις βάση της πελατειακής συμπεριφοράς...
Αυτήν την καταναλωτική συμπεριφορά είναι που εναγωνίως η Ελληνική οικονομία πρέπει να ψάξει να βρει ούτως ώστε να καλύψει την όποια πολιτική ανεπάρκεια βιώνει τις τελευταίες δεκαετίες .
Όμως , όπως γνωρίζουμε όλοι , ο λαός μας (τριτοκοσμικός , υπανάπτυκτος , ακαλλιέργητος) αν δεν υποχρεωθεί να αλλάξει τρόπο ζωής με τη "βία" δεν κουνάει ρούπι . Στη λάσπη μένει μέχρι να έρθει κάποιος να τον τραβήξει .
Είναι η συγκεκριμένη κρίση η "βία" που θα αναγκάσει τον Έλληνα να σκεφτεί ?
Να μεταμορφωθεί ???
Αναμφισβήτητα θα γίνει αν η κρίση συνεχίσει να φέρνει αποτελέσματα όπως ανεργία - πείνα - εξαθλίωση . Ίδωμεν ...
Μόλις ξαναδιάβασα το παραπάνω άρθρο . Σκατογραμμένο είναι και δύσκολα βγαίνει το νόημα που ήθελα να δώσω . Επικαλούμαι τις σκοτεινές δυνάμεις και ζητώ ταπεινά συγνώμη . Βάλτε λίγη φαντασία όμως . Όλο και κάτι θα βγει ...
-