Βρισκόμαστε 2 μήνες πριν την αρχή της νέας χειμερινής σαιζόν και το κλίμα στη βάση του λαού είναι δικαιολογημένα ιδιαιτέρως τεταμένο.Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού βλέπει αποσβολωμένο τις ερασιτεχνικές κινήσεις πολιτικής και επικοινωνιακής διαχείρισης με τις οποίες το νεοΠασόκ προσπαθεί να εδραιωθεί κυβερνητικά ενώ οι ίδιοι οι πολίτες υπόκεινται φοβερές εκπτώσεις κοινωνικών δικαιωμάτων και βιωτικού επιπέδου.
Αυτές οι εκπτώσεις που άπλετα το Πασόκ προσφέρει στους πιστωτές μας , δίχως σοβαρή διαπραγμάτευση (και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα σκληρότερες κι από τους πιστωτές τους ίδιους) , είναι και η βάση της δικαιολόγησης του τεταμένου κλίματος.
Υπάρχει ένας κίνδυνος όμως που πρέπει όλοι να προσέξουμε διότι ο Ελληνικός λαός δεν είναι εκπαιδευμένος να αμύνεται στους λαικιστές που θα προσπαθήσουν να του "σκουπίσουν το δάκρυ" για να του πάρουν το σκαλπ αργότερα. Όλων των ιδεολογικών τάσεων ηλίθιοι και μπερδεμένοι , έχουν βαλθεί να αποδείξουν ότι η Ελλάδα είναι ο πιο αυτοκαταστροφικός τόπος του κόσμου.
Βγαίνουν π.χ οι αντιευρωπαιστές (προερχόμενοι είτε από εθνικιστικά , είτε από κομμουνιστικά ιδεολογικά τοπία) και τσαμπουνάνε στο κόσμο , λες και ανακάλυψαν την Αμερική , την ανισότητα που επικρατεί στα πλαίσια της Ε.Ε και της ΟΝΕ ζητώντας ουσιαστικά να ξεκινήσει από την Ελλάδα η παγκόσμια επανάσταση του παγκόσμιου κοινωνικοοικονομικού μοντέλου οργάνωσης.
Μιλάνε για στάση πληρωμών και έξοδο από το ευρώ αποδεχόμενοι τις φαντασιακές τους ονειρώξεις περί αλλαγής του Ελληνικού πολιτειακού τρόπου λειτουργίας χωρίς καν να αναρωτηθούν εάν αυτό είναι και η θέληση της λαικής πλειοψηφίας ή τουλάχιστον να αναρωτηθούν εάν η Ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη και ώριμη (μουαχαχα) για κάτι τέτοιο.Δεν τους νοιάζει καν ποιος χριστιανός θα πληρώσει περισσότερο με πείνα και δυστυχία τις ηλίθιες φαντασιώσεις τους (που εννοείται ότι είναι οι ήδη εξαθλιωμένες και φτωχότερες κοινωνικές τάξεις) .
Άλλοι βλαμμένοι μιλάνε π.χ για εθνικές θεωρίες συνομωσίας και εξιτάρουν την φαντασία των μπερδεμένων Νεοελλήνων περί σχεδίου εξαφάνισης του κράτους της Ελλάδας και του έθνους από εχθρούς που είναι ταγμένοι να μας κάνουν μαιμούδες.
Γενικά υπάρχουν διάφοροι ημινεάτερνταλ οι οποίοι , επειδή δεν μπορούν να καταλάβουν πως λειτουργεί το (άδικο όντως) παγκόσμιο οικονομικό σύστημα , βρίσκουν διεξόδους (όπως ακριβώς έκαναν και στην αρχαιότητα οι άνθρωποι που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τα φυσικά φαινόμενα) σε μύθους που πλάθουν το βράδυ κοιμώμενοι.
Προσωπικά τους δικαιολογώ αλλά δεν τους συμμερίζομαι. Η αλήθεια για εμένα βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση , και πάντα τη μέση ψάχνω.Η αλήθεια λοιπόν (έτσι όπως έχει προκύψει η μέχρι τώρα συλλογιστική μου) είναι πως , παγκοσμίως , το χρηματοπιστωτικό σύστημα εξελίχθηκε (κι όχι δημιουργήθηκε για να) σε δυνάστη των λαών.Στην αρχή βοηθώντας τα μέγιστα στην παγκόσμια ανάπτυξη αλλά στη συνέχεια βρισκόμενο όμηρος των επιλογών του.
Αφού τα έκαναν πλακάκια (με χρηματισμούς και δολοπλοκίες) με διάφορους πολιτικούς ηγέτες επί δεκαετίες ζήτησαν και τους παραχώρησαν εξουσίες όπως είναι η δημιουργία πιστώσεων δίχως αντίκρυσμα (η εκτύπωση δλδ χρήματος).Αυτή η (ίσως αναγκαστική μετά τον Β'ΠΠ) υπερδημιουργία πιστώσεων έφερε μεν ανάπτυξη (βιωτικό επίπεδο & προσδόκιμο ζωής) σε κάποιους λαούς (δυτικό κόσμο όπως είναι ΚΑΙ η Ελλάδα) η οποία όμως δεν εξελίχθηκε και εκμεταλλεύτηκε από τους λαούς και τους πολιτικούς τους ηγέτες ως έπρεπε.
Η εξέλιξη ήταν να δημιουργηθεί μια τεράστια παγκόσμια τάξη ανθρώπων (μικρο/μεσο/μεγαλο) οι οποίοι επιζητούσαν με κάθε μέσο και τρόπο μεγιστοποίηση κερδών.
Ο στόχος της μεγιστοποίησης κερδών με κάθε μέσο λοιπόν είχε ως αποτέλεσμα την μετανάστευση παραγωγικών κομματιών της οικονομίας του δυτικού κόσμου (που ο δείκτης του εργατικού κόστους παίζει σημαντικό ρόλο) σε φθηνότερα μέρη του ανατολικού κόσμου. Αφήνοντας στο δυτικό κόσμο μικρό παραγωγικό περιθώριο αναγκάστηκε να αναπτύξει δράσεις αναζήτησης κέρδους σε άλλες μορφές οικονομικής λειτουργίας όπως είναι οι υπηρεσίες.
Ο μεγαλύτερος τομέας και πηγή κέρδους υπηρεσιών του δυτικού κόσμου είναι ο χρηματοπιστωτικός.
Ο χρηματοπιστωτικός τομέας όμως διέκρινε ότι η φυγή της κύριας πηγής εσόδων και κέρδους του (δλδ της παραδοσιακής εμπορικής τραπεζικής σε παραγωγικούς τομείς υπεραξίας) έπρεπε να αντικατασταθεί από κάτι άλλο.
Αυτό το άλλο τελικά ήταν η δημιουργία προιόντων και υποπροιόντων τα οποία βασίζονταν σε ασφαλιστικές και μη παραγωγικές υπηρεσίες.Τα χρηματιστηριακά και τραπεζικά προιόντα εξελίχθηκαν με τον καιρό σε δεσπόζουσα πηγή κερδών για τον δυτικό κόσμο.Τα συγκεκριμένα προιόντα βέβαια στην αρχή (το κάθε ένα ξεχωριστά) ήταν μικρά μεγέθη και σωστά δομημένα με αληθινό εν μέρη αντίκρυσμα (όπως π.χ οι εταιρικές μετοχές και τα επιχειρηματικά ομόλογα) και το πιο σημαντικό δεν επηρέαζαν παρά μόνο το κομμάτι που εκπροσωπούσαν (δλδ μια μετοχή της Porshe αφορούσε την Porshe και αυτόν που επέλεγε να εμπλακεί στην Porshe αγοράζοντας την μετοχή της ή το ομόλογό της).
Το μεγάλο πρόβλημα άρχισε να εξελίσεται όταν αυτά τα προιόντα και υποπροιόντα άρχισαν να διαχέονται και σε άλλες μορφές και μεγέθη όπως είναι π.χ τα κρατικά ομόλογα.Εγώ εκεί εντοπίζω την απαρχή της κατάρρευσης του καπιταλιστικού μοντέλου με την μορφή που βλέπουμε σήμερα.
Όπως και να το κάνουμε διαφορετική κοινωνική συνέπεια έχει η χρεοκωπία μιας επενδυτικής τράπεζας επειδή δεν μπορεί να πληρώσει τα ασφαλιστικά προιόντα τα οποία η ίδια εξέδωσε και διαφορετική κοινωνική συνέπεια έχει η χρεοκωπία μιας χώρας και ενός ολόκληρου λαού ή ηπείρου.
Αντιμετωπίζοντας λοιπόν εθνικά μεγέθη και μορφές πιστώσεως σαν επιχειρηματικές προσπάθειες κάποιου Βαυαρού ή Τεξανού επενδυτή/εργοστασιάρχη το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα λειτούργησε σαν μονοπωλειακός προμηθευτής των λαών.
Έλα όμως που ο Ανατολικός κόσμος σιωπηρά και μεθοδικά αποταμίευε τα κέρδη της μετανάστευσης των παραγωγικών κομματιών του δυτικού κόσμου και ουσιαστικά συμπίεζε τα περιθώρια κέρδους των δυτικών λαών.
Τι σημαίνει αυτό ? Αυτό σημαίνει πως το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα ξαφνικά συνειδητοποίησε πως ο δυτικός κόσμος δεν έχει τα περιθώρια κέρδους ούτως ώστε να ξεπληρώσει τα δάνεια τα οποία "μονοπωλιακά" δόθηκαν.
Αυτό λοιπόν που ζούμε σήμερα είναι ουσιαστικά μια ύστατη προσπάθεια του δυτικού χρηματοπιστωτικού κόσμου να νομιμοποιήσει και να εδραιώσει την άποψη πως τα δάνεια που δόθηκαν δεν θα χαθούν λόγω κοινωνικών εκρήξεων από τους λαούς οι οποίοι ενδέχεται να συνειδητοποιήσουν πως το όλο σύστημα καταρρεέι ουσιαστικά από τις λάθος επιλογές των ίδιων αυτών ανθρώπων.
Και τώρα πάμε στα δικά μας.
Πιστοί κι εμείς στο δυτικό τρόπο χρηματοπιστωτικής οργάνωσης είχαμε σχεδόν την ίδια εξέλιξη αλλά με σημαντικές δομικές και συστημικές διαφορές.
1) Εκμεταλευτήκαμε στο έπακρο την παγκόσμια πιστωτική επέκταση την οποία όμως οι πολιτικές μας ηγεσίες ,σε αντίθεση με άλλες χώρες, δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν παραγωγικά δημιουργώντας υπεραξίες ή αποταμιεύσεις (εκτός από επί μέρους αναπτυξιακές μορφές οι οποίες ήταν κατά κάποιο τρόπο υποχρεωτικές ούτως ώστε να μπορούμε να αντλούμε δανεικά) η οποίες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως δίχτυ ασφαλείας στις φτωχότερες τάξεις.
2) Η υπερ-εισαγωγή δανεικής αξίας έδωσε τη δυνατότητα στις πολιτικές μας ηγεσίες , αντί να κάτσουν να μελετήσουν και να αναπτύξουν δίκαιες κοινωνικές και επιχειρηματικές δομές , να αρχίσουν ένα ξέφρενο πάρτυ "δωροδοκίας" των απλών πολιτών μέσω του δημοσίου ούτως ώστε να μας κοιμήσουν για να κάνουμε τα στραβά μάτια στις δολοπλοκίες και τις μεγαλοαπάτες τους.Κι εμείς οι μαλάκες μασήσαμε (κρατήστε το αυτό).
3) Η εξέλιξη ήταν να μπούμε εδώ και πολλά χρόνια σε ένα φαύλο κύκλο ελλειματικών προυπολογισμών , χωρίς κανένας να νοιάζεται (αφού όλοι είχαν τη φαντασιακή μικροαστική ελπίδα ότι "άστους μωρέ , κάτι θα φάει κι ο κώλος μας") , με συνέπεια την καταστροφική μορφή των δημοσιονομικών όπως παρουσιάζονται σήμερα.
Η ευθύνη του λαού είναι ότι μάσησε και συνέχισε να ζητά και να ανεβάζει "ηγεσίες ελεημοσύνης" αντί να απαιτεί ηγεσίες με αναπτυξιακά οράματα και να απαιτεί με πειστικό τρόπο την πιστή εφαρμογή των προεκλογικών προγραμμάτων.Η εδραίωση της τελευταίας 30ετίας των δυο αυτών φαύλων κυβερνητικών κομμάτων και των προσώπων που τα απαρτίζουν είναι ενδεικτική της χαζονοοτροπίας ημών των πολιτών. Το πρόβλημά μας λοιπόν προυπήρχε και ήρθε το 2008 η περιβόητη εδραίωση της παγκόσμιας κρίσης "εμπιστοσύνης χρεών".
Η καταστροφική ,για τα κοινωνικά δικαιώματα, επιλογή του νεοφιλελεύθερου ΔΝΤ ήρθε ουσιαστικά μέσω της διόγκωσης του (ήδη τεραστίου) προβλήματος της χώρας από κεφάλαια που εμπορευματοποίησαν το προβληματικό μας χρέος με σκοπό (?) την παγκόσμια εδραίωση της νομιμοποίησης των Δημοσίων Χρεών. Όχι από εθνικές οντότητες (όπως διάφοροι ονειρεύονται) αλλά από τα κεφάλαια που έχουν επενδύσει σε αυτόν τον τρόπο διάθεσης των πιστώσεων.
-"Και τι κάνουμε τώρα ρε μαν?" θα πεις.
Τώρα φίλε μου ήρθε η ώρα , οι Νεοέλληνες , να βάλουμε μυαλό και να αλλάξουμε ρότα.
Και στο πως λειτουργούμε ως πολίτες (με την εξουσία που μας δίνει το συγκεκριμένο πολίτευμα που έχει επιλέξει η πλειοψηφία) όσον αφορά την επιλογή των ηγεσιών μας αλλά κυρίως και στο πως βλέπουμε τα πράγματα και λειτουργούμε ως πολίτες ενός παγκοσμιοποιημένου οικονομικού συστήματος που τα υποσυστήματά του αλληλεπιδρούν και αλληλοεξαρτώνται μεταξύ τους όσο ποτέ άλλοτε άμεσα και έμμεσα.
Όποιος πιστεύει πως είτε μέσω της απομόνωσης είτε μέσω της Δον Κιχωτικής φανφαροειδούς επαναστατικής μαγκιάς μπορούμε να λύσουμε τα τοπικά μας προβλήματα δίχως την συνεργασία με άλλους λαούς είναι για ζουρλομανδύα και επικίνδυνος ,πρώτα πρώτα, για τα φτωχά στρώματα της κοινωνίας μας.
Προσωπικά αν με ρωτούσε το G20 (χαχαχα) θα έλεγα αρχικά σταματήστε τα υποπροιόντα στην δευτερογενή αγορά κρατικών ομολόγων. Όποιος μάγκας θέλει να γίνει πιστωτής κράτους θα είναι σοβαρός μακροχρόνιος πιστωτής κι άμα δεν του αρέσει να πα' να γα.. Θα δίνεις 5 μεγάλε ? Θα πάρεις 6 σε δέκα χρόνια κι άμα σ'αρέσει, άμα δε σ'αρέσει παίξε στο χρηματιστήριο για μεγαλύτερη απόδοση. Με πιστώσεις λαών εμείς δεν παίζουμε...
greekpoliticalreview/undercover gpr / σκέτο gpr ή ότι άλλο nickname με φωτίσει ο (χμχμ) ύψιστος για να απογεύγω τα επιβραδυντικά moderation στα διάφορα φόρα όπου συμμετέχω σε συζητήσεις
-
4 σχόλια:
ΜΠΡΑΒΟ! Το καλύτερό σου κομμάτι, -ever! Όχι μόνο από άποψη οικονομικής ανάλυσης, αλλά, κυρίως, για την συγκρότηση της "σύλληψης"/άποψής σου και την "μεταφορά" της σε κατανοητή γλώσσα, ακόμα, και για μη ειδήμονες.
Πιό πολύ από όλα γουστάρω που καταλήγει το σκεπτικό σε "ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ" = ΠΟΛΙΤΙΚΗ θέση- άποψη- πρόταση. Γιατί αυτό λείπει, συνήθως, από τις οικονομικές αναλύσεις της παρούσας κατάστασης.
ΠΏΣ, όμως, θα τους πείσουμε ή επιβάλουμε το "ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ τα υποπροιόντα στην δευτερογενή αγορά κρατικών ομολόγων";
Κανονικά, και μόνο το ότι υπάρχει ανάγκη να τους "πείσουμε", ή επιβάλουμε την άποψή μας, είναι δείγμα πως ΔΕΝ υπάρχει "ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ", ήτοι Δημο- κρατία. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο, -ο οποίος, μάλιστα, την ...εξάγει δια των όπλων και στον υπόλοιπο, λίαν προσφάτως. Διότι, αν υπήρχε ΔΗΜΟ- ΚΡΑΤΙΑ, οι πολιτικοί θα έπρεπε, απλώς, να εκτελούν τις θελήσεις του Λαού, ως πληρεξούσιοί του, σύμφωνα με τα Συντάγματα.
Επειδή, εμείς, δεν πιστεύουμε σε θεούς- μεσίες- δεσπότες, ούτε σε θρησκείες- εκκλησίες- κόμματα κάθε είδους, δεν περιμένουμε, ΕΥ- ΤΥΧΩΣ, και ΤΙΠΟΤΑ απ' αυτούς. Η μόνη λύση, πλέον, είναι η ΑΥΤΟ- ΟΡΓΑΝΩΣΗ. Σε λίγο, θα γίνει και πρακτικά αυτονόητη...
"-"Και τι κάνουμε τώρα ρε μαν?" θα πεις.
Τώρα φίλε μου ήρθε η ώρα , οι Νεοέλληνες , να βάλουμε μυαλό και να αλλάξουμε ρότα".
Όταν οι Φιλικοί είπαν στον Κοραή ότι αποφασίστηκε η έναρξη της Επανάστασης, αυτός διαφώνησε έντονα. Πίστευε ότι ο λαός ήταν τόσο αμόρφωτος, που και νικηφόρα να ήταν η έκβαση του Αγώνα, δεν υπήρχαν τα εχέγγυα για να πάρει την τύχη του στα χέρια του. Τους δήλωσε, ξεκάθαρα, ότι απαιτούνται τουλάχιστον άλλα 30 XΡONIA διαφωτισμού- εκπαίδευσης του λαού, για να μην γίνει έρμαιο των …ενδιαφερομένων «για το καλό του».
Οι Φιλικοί του αντέτειναν ότι οι γεωπολιτικές συνθήκες δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερες και ότι κανένας δεν ήταν δυνατόν να εγγυηθεί πως θα είναι ξανά ίδια ευνοϊκές, στο αβέβαιο μέλλον. Ο Κοραής πείστηκε από το επιχείρημα και συμμετείχε ένθερμα στον Αγώνα. Αλλά, ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ πως είχε δίκιο: Ο λαός δεν μπορούσε να ασκήσει ΠΟΛΙΤΙΚΗ που να κατοχυρώνει τα συμφέροντά του.
Σήμερα, αυτό το κενό οφείλουμε να το καλύψουμε. Την ΕΥΘΥΝΗ για την λειτουργία του Πολιτεύματος την έχουν οι ΠΟΛΙΤΕΣ, όχι οι πολιτικοί. Διότι δεν υφίστανται πολιτικοί άνευ Πολιτών. ΕΜΕΙΣ είμαστε ανίκανοι, γι’ αυτό κάνουν πάρτυ στην πλάτη μας οι …ενδιαφερόμενοι «για το καλό μας», – που ‘λεγε και κείνη η ψυχή ο Μηλιώκας. ΕΜΕΙΣ «τα γράψαμε στον κόκορα», ΕΜΕΙΣ αναρτήσαμε ταμπελάκι «κλειστόν λόγω διακοπών» και φύγαμε, ΕΜΕΙΣ, μέγιστε, οι της ημιμάθειας θεράποντες, «δώσαμε θάρρος στον χωριάτη και ανέβηκε στο κρεβάτι» μας. ΕΜΕΙΣ αφήσαμε χώρο στα «φαινόμενα Νεοφασισμού», που καταγγέλλει κι ο Ζαχό.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΤΩΡΑ; Τα μαζεύουμε και γυρίζουμε σπίτι! Ευτυχώς, έστω κι υποθηκευμένο, είναι ακόμα δικό μας! Θέλει πολλή δουλειά, αλλά μπορεί να γίνει κουκλί. Ξανά! It’s up to us κι από μας εξαρτάται, αδέρφια! Είναι κρίμα και crime, το καλλίτερο …οικόπεδο του πλανήτη Γη, να έχει τέτοιο βρώμικο και ξεχαρβαλωμένο σπίτι.
ΔΙΑ ΤΑΎΤΑ:
«30 ΧΡΟΝΙΑ σκληρής ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ στην ελληνική Γραμματεία και ΙΣΤΟΡΙΑ». Κι όλα είναι εφικτά, κατόπιν. Μέχρι τότε, κοινωνική ΑΥΤΟΡΓΑΝΩΣΗ «των κοινής Πολιτικής Παιδείας μετεχόντων» και ΑΠΌΣΥΡΣΗ από τον "τρόπο φέρεσθαι", ή τον "σειρμό", ή την "μόδα", του Homo Teleopticus.
(: Ένα από τα πρώτα σχόλιά μου, που έγινε ανάρτηση, ["Πως γλιτώνουν από την Κίρκη;", στις 8 Μαρ 2008, {ΠΌΤΕΕΕΕ:::}], http://www.antinews.gr/?p=1276 )
Και με είχε πιάσει μια απογοήτευση που κανείς δεν έδωσε σημασία κι έλεγα μέσα μου "ρε μήπως το έχω ρίξει κι εγώ στη συνομωσιολογία και δεν το χω πάρει χαμπάρι?"
Με γείωσε κι ο αρχαίος (λογικό βέβαια διότι έχει διαφορετικές απόψεις ο άνθρωπος) και μερικοί άλλοι ως προς την απαγόρευση στη δευτερογενή αγορά κρατικών ομολόγων και μόλις είχα αρχίσει να απογοητεύομαι διαβάζω στην χθεσινή Κυριακάτικη άρθρο του Galbraith στη Le Monde ο οποίος εκτός των υπολοίπων που γράφει σημειώνει :
"Μια επιθετική ρύθμιση θα μπορούσε να συνίσταται στην απαγόρευση σε κάθε ευρωπαϊκή χρηματοοικονομική οντότητα να κερδοσκοπεί πάνω στο κρατικό χρέος των χωρών μελών της Ενωσης χρησιμοποιώντας τα CDS"
ήρθες κι εσύ (ειδικού βάρους σχολιαστής για εμένα) με το σημερινό σου σχόλιο και μου αναπτερώσατε το ηθικό !!
Για την αυτοοργάνωση παραμένω σκεπτικιστής γιατί όπως σου εξήγησα σε προηγούμενο σχόλιο η περσινή εμπειρία μου κακοφάνηκε αλλά εννοείται ότι δεν το βάζουμε κάτω.
Προσωπικά αυτό που φοβάμαι είναι οι ημιμαθείς λαικιστές που βρίσκουν χώρο και εκεί ήθελα να καταλήξω στο συγκεκριμένο κείμενο αλλά στη πορεία ξεχάστηκα χαχαχα (μιας και όταν γράφω , γράφω απνευστί και αυθόρμητα).
Είμαι κατά του μηδενισμού της Ευρωπαικής ιδέας και της εξόδου από το ευρώ αλλά βλέπω ότι όσο περνάει ο καιρός , διαφόρων ιδεολογικών τάσεων , οπαδοί γίνονται όλο και πιο αντιδραστικοί και θετικοί σε μια τέοια εξέλιξη.
Και αυτό με φοβίζει όπως φόβιζε και τον Κοραή..
Ευχαριστώ για την αναπτέρωση του ηθικού μου , φίλε Νήπιε!
gpr φίλε μου σχολιάζοντας μόνο την πρότασή σου προς τους τζι20 να πω ότι θα ήταν όντως καλό αν απαγορευόταν να δανείσει κάποιος με πάνω από 2% το χρόνο στα κράτη γιατί έτσι δεν θα χρωστάγανε και δεν θα φέσωναν τις επόμενες γενιές, αφού κανείς δεν θα δάνειζε με τέτοια επιτόκια...
για το βιβλίο που σου είπα, επειδή το έχω δανείσει, σου υπόσχομαι ότι θα ανεβάσω τα στοιχεία μόλις το πάρω πίσω... το ποιντ πάντως είναι ότι 50% των ελληνικών νοικοκυριών δεν πληρώνουν φόρο εισοδήματος, δηλαδή κάτω από 12.000 το χρόνο, χωρίς όμως να αντιπροσωπεύουν τόσο χαμηλά εισοδήματα, όσο λέει ο φίλος, και το μεγαλύτερο ποσοστό των φόρων, αναλογικά με άλλες χώρες της ΕΕ, το πληρώνουν οι πλούσιοι, για υπηρεσίες της πλάκας...
σχετικά με τα ασφάλιστρα, δεν ξέρω αν πρέπει να τα απαγορεύσουμε, ειδικά όσα δεν είναι naked, καθώς πέρα από το βασικό ρόλο τους, ότι ασφαλίζουν τον κίνδυνο, προειδοποιούν τις αγορές για τον κίνδυνο χρεωκοπίας μιας χώρας ώστε να μην είναι εκτεθειμένοι οι επενδυτές... ας μην το ξεχνάμε αυτό...
φοιτητάκος( αισίως τελειώνουμε το 3ο έτος και του χρόνου erasmus...)
Δημοσίευση σχολίου