-
Από τον
TechieChan(αποσπάσματα από το απίστευτο case study του TechieChan περί αναδιάρθωσης χρέους και εξόδου από το ευρώ ή μη . Προτείνω να πάτε να το διαβάσετε όλο εκεί και να μην χάσετε χρόνο διαβάζοντας μόνο αποσπάσματα)Συζητάμε τη στάση πληρωμών και την έξοδο από ευρώ. Αρχικά θα δείξουμε πως έξοδος χωρίς στάση είναι αδύνατη, ενώ η στάση χωρίς έξοδο είναι πιθανή τεχνικά, σχετικά πιο απίθανη όμως πολιτικά.Στη συνέχεια θα δούμε το τι σημαίνει μία στάση πληρωμών και ταυτόχρονη φυγή από το ευρώ.
Στάση πληρωμών χωρίς ταυτόχρονη έξοδο από το ευρώ. Το να κηρύξουμε στάση πληρωμών χωρίς να βγούμε ταυτόχρονα από το ευρώ θα σημαίνει πως το κράτος θα σταματήσει μία ωραία μέρα τις πληρωμές και δεν θα έχει μπροστά του έναν τρόπο να συνεχίσει να πληρώνει τόκους και μισθούς, καθώς δεν θα έχει τη δυνατότητα να εκδώσει χρήμα, ούτε φυσικά να δανειστεί.
Η πρώτη κίνηση που θα πρέπει να κάνει το κράτος σε αυτή την ανταγωνιστική κίνηση προς τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΟΝΕ (που είναι και οι κύριοι δανειστές του), θα είναι να ισοσκελίσει αναγκαστικά τον προϋπολογισμό του, καθώς θα έχει αδυναμία επιπλέον δανεισμού.
εδώ υπήρξε ένας πολύ λογικός αντίλογος που λέει πως με τη στάση πληρωμών, και μέχρι να αναδιαπραγματευτούμε το χρέος μας, θα αποκτήσουμε ένα ταμειακό πλεόνασμα της τάξης των 45δις που θα δίναμε για τοκοχρεωλύσια. Αυτό λύνει το πρόβλημα της ισοσκέλισης του πρϋπολογισμού (25δις) και αφήνει και ρέστα αλλα 20δις να ξοδέψουμε όπου θέλουμε. Για να μην τα ξοδέψουμε στις τράπεζες (που με την στάση θα είναι 35δις μείον), θα πρέπει να πείσουμε την ΕΚΤ να συνεχίζει να τις δανείζει έστω και με μη-ρευστοποιήσιμα ελληνικά ομόλογα (λατρεύω του ευφημισμούς).
Εάν δεν καταφέρουμε να πείσουμε την ΕΚΤ θα πρέπει να τις εθνικοποιήσουμε και να αναλάβουμε όλους τους σκελετούς που έχουν κρυμμένους στη ντουλάπα και φυσικά όλους τους νέους σκελετούς που θα δημιουργήσουμε καθως μπορώ να υποθέσω πως για τους επόμενους μήνες η χρεοκοπία νοικοκυριών και των επιχειρήσεων θα γίνει ένα ευχάριστο σπορ (οι καλές ιδέες αντιγράφονται). Σπορ που θα αυξήσει τα ελλείμματα των εθνικοποιημένων τραπεζών.
- - - - - - - - - - - - - - -
Άλλο σημείο που είναι προβληματικό είναι το πως θα αντιμετωπίσουμε τη σίγουρη φυγή των κεφαλαίων. Από τα 190 δις καταθεσεις που έχουμε στη χώρα, ιδανικά δεν θα μείνει κολυμπυθρόξυλο καθώς κάθε σόφρων άνθρωπος θα τρέξει να παρει τις καταθέσεις του στο εξωτερικό. Απαγόρευση εξαγωγής συναλλαγματος δεν είναι συμβατή με την παραμονή στο ευρώ. Σε αυτό το ερώτημα μου απάντησε ένας άλλος αναγνώστης ο blueskiesgr όπου πρακτικά πρότεινε τη λύση της δέσμευσης μέρους των καταθέσεων και την αναγκαστική μετατροπή τους σε ομόλογα. Σε αυτό θα πρόσθετα κι εγώ τον επίσης αναγκαστικό περιορισμό των εβδομαδιαίων αναλήψεων.
Αυτό μας λύνει το πρόβλημα της φυγής των κεφαλαίων προσωρινά αλλά δημιουργεί καινούργιους πονοκεφάλους. ΠΧ ραγδαία πτώση της κατανάλωσης. Δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά αυτό θα σημαίνει και ραγδαία πτώση του ΑΕΠ, νέα κύματα χρεοκοπιών από επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου, νέοι σκελετοί στις τράπεζες, νέες ανάγκες χρηματοδότησης προς αυτές.
Γρήγορα θα γίνει εμφανές πως το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος θα πρέπει να διαπραγματευτεί με μία εξοργισμένη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, από την οποία θα εξαρτάται απόλυτα και η συνέχειά του. Δεν μπορώ καν να μετρήσω τα ενδεχόμενα αποτελέσματα μίας τέτοιας σύγκρουσης. Πιθανό να εκδιωχθούμε από το ευρώ, ή να πρέπει να δεχθούμε την επιβολή μιας εξωτερικής διακυβέρνησης κάτι που θα σημαίνει μία ντεφάκτο έλλειψη εθνικής κυριαρχίας. Μέρος αυτής της διαπραγμάτευσης θα αποτελεί σίγουρα και η ανάκληση της στάσης πληρωμών και η ανάληψη από το κράτος των προηγούμενων χρεών του ή έστω σημαντικού μέρους τους.
- - - - - - - - -
Στάση πληρωμών με ταυτόχρονη έξοδο από το ευρώ.
Το βασικό επιχείρημα για να φύγουμε από την ευρωζώνη, είναι να αποκτήσουμε ξανά την εθνική κυριαρχία μας επί της νομισματικής πολιτικής. Το ευρώ τυπώνεται και ελέγχεται από την ΕΚΤ και άρα η ελληνική πολιτική τάξη δεν έχει έλεγχο επί του νομίσματος. Θεωρητικά καμία κυβέρνηση δεν έχει και η ΕΚΤ είναι ανεξάρτητη. Όλοι γνωρίζουμε όμως πως η νομισματική πολιτική ελέγχεται από τις μεγάλες χώρες και κατά βάση ακολουθεί τη μονεταριστική ορθοδοξία που επιθυμεί σταθερότητα τιμών και ρευστότητα χρήματος στην αγορά, ενδιαφερόμενη μόνο δευτερευόντως για την ανάπτυξη -πραγματική ή νομισματική (φούσκα).
- - - - - - - - - -
Έστω λοιπόν πως έχουμε αποφασίσει πως η πολιτική της ΕΚΤ δεν συνάδει με τα συμφέροντα της Ελλάδας. Και αποφασίζουμε να ξανα-αποκτήσουμε την νομισματική μας κυριαρχία. Κι εδώ ξεκινάνε τα διλήμματα και τα προβλήματα.
Μία ωραία παρασκευή αποφασίζουμε την έξοδο από το ευρώ και την ταυτόχρονη υποτίμηση του νομίσματος κατά 50% σε σχέση με το ευρώ. Για κάθε ένα ευρώ λοιπόν θα έχουμε δύο νέες δραχμές. Το πρώτο ερώτημα που μπαίνει αφορά στα συμβόλαια που έχουν συναφθεί σε ευρώ. Από τα δάνεια προς τις τράπεζες, μέχρι τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Όλα αυτά θα πρέπει να εκφραστούν σε νέες υποτιμημένες δραχμές. Είναι πρακτικά αδύνατο να συνεχίσουν να εκφράζονται σε ευρώ, καθώς όλη η χώρα θα παίρνει μισθούς σε υποτιμημένες δραχμές και τα δάνεια δεν θα μπορούν να αποπληρωθούν.
Κι ας πάρουμε τα ομόλογα του δημοσίου που είναι και τα πιο χαρακτηριστικά. Καθώς το κράτος θα συλλέγει φόρους σε δραχμές, εάν τα ομόλογα συνεχίσουν να πληρώνονται σε ευρώ, αυτό θα σημαίνει διπλασιασμό του χρέους, έτσι όπως εκφράζεται σε τοπικό νόμισμα. Κι έτσι το κράτος θα ξοδεύει τα διπλά χρήματα στην αποπληρωμή του χρέους. Αν όμως το υπερβολικό χρέος είναι αυτό που μας έφερε εδώ, είναι εμφανές πως ο διπλασιασμός του δεν πρόκειται να μας σώσει.
Άρα με κάποιο εύσχημο τρόπο θα πρέπει όλα τα συμβόλαια από την μεγάλη παρασκευή και πέρα να εκφράζονται σε δρχ. Αυτό για τα ομόλογα σημαίνει, μια ντεφάκτο αναδιαπραγμάτευση του χρέους που πλέον πια θα διαθέτει τη μισή αξία σε ευρώ. Δηλαδή χρωστούσαμε 300δις ευρώ, θα χρωστάμε 300δις δρχ, μόνο που η δρχ θα αξίζει όσο μισό ευρώ.
- - - - - - - - - - - -
Οι ξένοι ομολογιούχοι και κάτοχοι ελληνικού χρέους. Χοντρικά (διοτι τα στοιχεια ειναι λιγο παλιά) περί τα 390 από τα 450δισ που είναι το συνολικό ελληνικό χρέος (κυβέρνηση, επιχειρήσεις, νοικοκυριά) θα υποδιπλασιασούν αυτόματα. Κάτι που κανείς δεν θα καταπιεί αμάσητο. Παρότι τα ελληνικά μεγέθη δεν είναι τεράστια, απώλειες της τάξης του 50% θεωρούνται υπερβολικές σε σχετικά σταθερές αξίες όπως τα ομόλογα, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να κινδυνεύουν με χρεοκοπία πολλές τράπεζες του εξωτερικού.
- - - - - - - - - - - -
Οι ελληνικές τράπεζες.Καθώς οι ελληνικές τράπεζες χρωστάνε ευρώ στην ΕΚΤ, είναι εξίσου αδύνατο να την αποπληρώσουν, καθώς τα κέρδη τους θα είναι σε υποτιμημένες δραχμές. Άρα το κράτος, μαζί με την αλλαγή νομίσματος, κληρονομεί στην ουσία και όλες τις τράπεζες, ταυτόχρονα αυξάνοντας το χρέος του και τους πονοκεφάλους του. Διότι όχι μόνο θα έχει να διαχειριστεί μια πολύ δύσκολη κατάσταση στη χώρα, αλλά θα πρέπει να ασχοληθεί και με το μικρομάνατζμεντ ενός ολόκληρου κλάδου. Στα θετικά βρίσκονται πως τα κέρδη που πραγματοποιούν οι τράπεζες στο εξωτερικό θα είναι τουλάχιστον διπλάσια σε νέες δραχμές. Φυσικά υπό την αίρεση πως παρά τη γκρίνια των εταίρων μας, κανείς δεν θα προχωρήσει σε πάγωμα και κατασχέσεις των στοιχείων των ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό.
Τα νέα εθνικοποιημένα χρέη των τραπεζών προς την ΕΚΤ, θα επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος, κάτι που βραχυχρόνια θα κάνει το “κανόνι” της στάσης πληρωμών ακόμα πιο μεγάλο. Θεωρητικά όμως τα υγιή στοιχεία ενεργητικού των τραπεζών, καθώς και τα εσωτερικά δάνεια σε μακροχρόνιο διάστημα θα αποδώσουν στο κράτος κέρδη, εάν τα διαχειριστεί συνετά. Κάτι που στρατηγικά είναι δύσκολο, καθώς το συμφέρον των πολιτικών -που θα είναι τα νέα αφεντικά των τραπεζών- δεν θα διαφέρουν σε προοπτική, από τα συμφέροντα των μέχρι τώρα τραπεζιτών που κατέστρεψαν το τραπεζικό σύστημα. Βραχυχρόνια επανεκλογή για τους μεν, βραχυχρόνια μπόνους για τους δε.
- - - - - - - - - - - - - - -
Τα νοικοκυριά.
Είναι εμφανές πως θα πάρουν τον πούλο καθώς:
Η υποτίμηση θα διπλασιάσει (τουλάχιστον) τις τιμές σε όλα τα εισαγόμενα αγαθά. Ταυτόχρονα, καθώς οι μισθοί τους θα εκφράζονται σε νέες δραχμές, δεν θα έχουν και το κέρδος της υποτίμησης των δανείων τους. Με λίγα λόγια 50.000ευρώ χρωστούσαν, 50.000δρχ χρωστάνε, τη στιγμή που 2000ευρώ μισθό είχαν, 2000δρχ θα έχουν. Μοναδική εξαίρεση σε αυτό, είναι όλοι όσοι έχουν εισοδήματα από το εξωτερικό και οι οποίοι θα νιώσουν ξαφνικά πιο πλούσιοι από τους συμπολίτες τους. Θεωρητικά, παρά το κύμα ανατιμήσεων των εισαγόμενων προιόντων, οι τιμές των εγχώριων θα πρέπει να παραμείνουν σχετικά σταθερές. Όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω, αυτό είναι πρακτικά εξαιρετικά απίθανο.
- - - - - - - - - - - - -
Το κράτος.
Στα αρχικά στάδια το κράτος θα είναι ο μεγαλύτερος κερδισμένος αυτού του οικονομικού τρικ. Θα αποκτήσει ξανά τη δυνατότητα να τυπώνει το νόμισμα στο οποίο εκφράζεται το χρέος και τα έξοδά του. Θα έλεγχει την ισοτιμία του και γενικά θα αποκτήσει εκείνο το κομμάτι της κυριαρχίας που απώλεσε με την είσοδο στην ευρωζώνη.
Το εξωτερικό χρέος, εκπεφρασμένο σε ευρώ θα μειωθεί στο μισό. Αυτά είναι τα καλά νέα, διότι τα κακά είναι πως και τα έσοδα του κράτους εκπεφρασμένα σε ευρώ θα μειωθούν εξίσου ανάλογα στο μισό. Κάτι που αρχικά τουλάχιστον θα κάνει την αποπληρωμή του χρέους εξίσου δαπανηρή με την εποχή πριν την έξοδο. Άρα ceteris paribus το κράτος θα πληρώνει σε τοκοχρεωλύσια το ίδιο ποσοστό των κρατικών εσόδων του. Αν προσθέσουμε εδώ και τα χρέη των τραπεζών που ντεφάκτο θα εθνικοποιηθούν, αρχίζει να φαίνεται πως η έξοδος από το ευρώ δεν ήταν απαραίτητα μια καλή ιδέα που θα μας γλύτωνε από το χρέος.
Ποιός είναι άραγε ο λόγος να ακολουθήσεις σκληρή αντι-πληθωριστική μονεταριστική πολιτική αφού βγήκες από το ευρώ? Μήπως τώρα που έχεις
το δικαίωμα να τυπώσεις νόμισμα, να ήρθε η ώρα να το πράξεις? Τα στοιχεία υπερ είναι πολλά. Παραθέτω μερικά:
i) Το χρέος θα αποπληρωθεί πιο εύκολα,
ii) το πληθωριστικό σοκ λόγω της υποτίμησης θα είναι ήδη μεγάλο, και λίγο παραπάνω πληθωρισμός δεν θα φανεί ιδιαίτερα.
iii) Τα παραπάνω χρήματα θα σε βγάλουν από τη δύσκολη θέση απέναντι στους ψηφοφόρους σου που θα είναι εμφανώς σοκαρισμένοι και σίγουρα όχι χαρούμενοι από τις αλλαγές που θα νιώθουν στη ζωή τους. Και ειδικά με τόσο μεγάλη αύξηση του κόστους ζωής, η κοινωνική πολιτική θα είναι επιβεβλημένη στη νέα φτωχή τάξη που θα έχει δημιουργηθεί.
iv) Αν έχεις οποιοδήποτε σχέδιο να δημιουργήσεις ανάπτυξη, θα χρειαστούν επενδύσεις και το τύπωμα θα σε βοηθήσει να θέσεις σε λειτουργία τα πρώτα μικρά σου σχέδια
v) Από το σοκ της αλλαγής πολλές επιχειρήσεις δεν θα μπορέσουν να αντέξουν. Κι αυτό είναι πιθανό να συμβεί και σε κάποιες στρατηγικού ενδιαφέροντος τομείς. Είναι πιθανό να αναγκαστείς να εθνικοποιήσεις ή να προσφέρεις πιστώσεις σε επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, τα ΕΛΠΕ, η ΔΕΠΑ κλπ. Επιχειρήσεις που δεν μπορείς να σταματήσουν να λειτουργούν χωρίς να επιστρέψουν τη χώρα έναν αιώνα πίσω.
- - - - - - - - - - - - -
Οι επιχειρήσεις.Για αρχή ας δούμε τι θα γίνει με τα
εγχώρια προιόντα. Θεωρητικά όπως λέγαμε, καθώς τόσο το εργατικό κόστος, όσο και το κόστος των πρώτων υλών που προέρχονται από τη χώρα δεν θα αλλάξει, θα περιμέναμε ένα πλεονέκτημα των εγχώριων προιόντων έναντι των εισαγόμενων. Φυσικά εισαγόμενες πρώτες ύλες όπως το πετρέλαιο θα είναι πιο ακριβές, αλλά αυτό, δεν θα είναι το μεγαλύτερο μέρος του κόστους.Κι εδώ ας πάρουμε το αγαπημένο μου παράδειγμα με τα στραγγιστά γιαούρτια. Το Lidl πουλάει το φθηνότερο στραγγιστό γιαούρτι με 10% λιπαρά στα 2,1 ευρώ το κιλό. Η Vivartia πουλά το ίδιο γιαούρτι 3,2 ευρώ το κιλό. Με την υποτίμηση, το γιαούρτι του Lidl θα αυξηθεί στις 4,2 δρχ, ενώ το ντόπιο γιαούρτι της Vivartia θα πρέπει να παραμείνει στις 3,2δρχ ή να αυξηθεί στις 3,5 βάζοντας μια λογική αύξηση λόγω πετρελαίου και πληθωριστικού κλίματος.
Σωστά? Φυσικά και όχι! Το γιαούρτι της Δέλτα μπορεί να πουλιέται στην ελλάδα 3,5 δρχ, αλλά μπορεί εξίσου εύκολα να εξαχθεί στην Ιταλία και να πουληθεί εκεί πιο φθηνά από το αντίστοιχο του Lidl (3,5δρχ/2=1,75ευρω). Φυσικά ο λόγος που κάναμε την υποτίμηση ήταν μεταξύ άλλων για να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα των προιόντων μας, αλλά τι θα σημάνει αυτό για τα στραγγιστά γιαούρτια στην Ελλάδα? Πως η τιμή τους θα αυξηθεί πολύ κοντά στη “διεθνή” τιμή τους. Έτσι το γιαούρτι ΔΕΛΤΑ θα πωλείται στην ελλάδα τουλάχιστον 4δρχ (2ευρω), διότι διαφορετικά θα συνέφερε να το εξάγεις. Κάτι που θα συμβεί έτσι κι αλλιώς καθώς η νέα αυξημένη τιμή του, θα ρίξει την κατανάλωση και θα κατευθύνει την Vivartia προς το εξωτερικό για τη διάθεση της παραγωγής της.
Το ίδιο θα συμβει και σε όλα εκείνα τα εμπορευματοποιημένα εγχώρια αγαθά που έχουν μια “διεθνή” τιμή και μπορούν να εξαχθούν. Το αποτέλεσμα θα είναι ο πληθωρισμός να είναι ακόμα πιο έντονος, κι ένα σωρό εγχώρια αγαθά να είναι εξίσου απλησίαστα ακριβά. Θα πρέπει να θυμόμαστε λοιπόν πως δεν θα είναι μόνο οι BMW που θα είναι ακριβές, αλλά κι όλα εκείνα τα εγχώρια αγαθά που θα μπορούσαν να εξαχθούν. Στην τουρκία για παράδειγμα, παρότι η παραγωγή ελαιόλαδου δεν είναι αμελητέα, ο κόσμος δεν τρώει ιδιαίτερα ελαιόλαδο καθώς η τιμή του βρίσκεται πολύ κοντά στη διεθνή και με λίγα λόγια είναι απαγορευτική για τους ντόπιους. Θα γεννηθούν πολλά παρόμοια “παράδοξα” καθώς τα φρέσκα μανιτάρια θα είναι πολύ πιο φθηνά από τα άθλια βραστά κονσερβοποιημένα.
Σε αυτή τη διαδικασία είναι εμφανές πως το μεγαλύτερο μέρος της υπεραξίας του γιαουρτιού ΔΕΛΤΑ από την αύξηση της εγχώριας τιμής του θα το καρπώνεται η επιχείρηση. Φυσικά εδώ μιλάμε για τις πρώτες βδομάδες μιας τέτοιας αλλαγής και για το ποιοι θα είναι οι κερδισμένοι σ’ένα πρώτο επίπεδο σύγκρισης.
Το ίδιο θα συμβεί και με τις
τουριστικές περιοχές, όπου οι τιμές θα γίνουν πολύ ακριβότερες για τους ντόπιους και ελαφρά φθηνότερες για τους ξένους. Πάλι αφαιρούμε εδώ την όποια μείωση στην τουριστική κίνηση θα έχεις από την αρνητική δημοσιότητα και την απομόνωση που θα έχεις κερδίσει και θεωρούμε λίγο αυθαίρετα πως όλα θα πηγαίνουν σχετικά καλά με το εξωτερικό. Οι κάτοικοι των τουριστικών περιοχών θα βρεθούν για μία ακόμη φορά με πλεονέκτημα έναντι του υπόλοιπου πληθυσμού καθώς α) θα μπορούν να έχουν στα χέρια του ευρώ και άλλα σκληρά νομίσματα τα οποία θα ανταλλάσσουν σε επικερδείς για τους ίδιους ισοτιμίες με νέες δραχμές. β) θα βρεθούν να έχουν μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη καθώς οι χρηματοροές τους σε συνάλλαγμα θα τους προφυλάξουν από τις συνεχείς υποτιμήσεις. Η διαφορά τους με τον βασικό μισθωτό θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο γ) νιώθοντας το κράτος και το νέο νόμισμα ελαφρά εχθρικά, όπως και οι υπόλοιποι, θα θέλουν να κρατήσουν τουλάχιστον την ίδια υπεραξία που κρατούν και σήμερα: είτε μέσω του χαμηλότερου ΦΠΑ, είτε μέσω της επιδότησης της ηλεκτρικής ενέργειας, είτε μέσω της φοροδιαφυγής.
gpr : Τονίζω πως έβαλα λίγα μόνο αποσπάσματα από το φοβερό πόνημα του Techie και των αναγνωστών του , όλο το άρθρο (εδώ)
-
Από το larisaportal
