To big to fail or Regulate or ban ??

-
Χαιρετώ και εύχομαι καλό χειμώνα.

Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις είναι οι εξελίξεις στον Ελληνικό τραπεζικό κλάδο το τελευταίο τρίμηνο σε συνδυασμό με τις δημοσιονομικές εξελίξεις (ανάγκη εσόδων) και την ύφεση στην οικονομία γενικότερα.

Τα δεδομένα :

1) Η ιδιωτική οικονομία δεν παράγει τα αναμενόμενα έσοδα που είχαν προβλεφθεί.
2) Ο τραπεζικός τομέας δεν παρέχει στην ιδιωτική οικονομία την πιστωτική επέκταση που χρειάζεται.
3) Αποτέλεσμα μεγαλύτερη αρνητική ανάπτυξη (ύφεση) για την ιδιωτική οικονομία.

Ένας από τους κύριους λόγους που η οικονομία δεν παράγει τα αναμενόμενα έσοδα για το κράτος είναι η ασφυξία ρευστότητας που παρατηρείται στις ιδιωτικές επιχειρήσεις και στους πελάτες τους (είτε είναι τελικοί καταναλωτές είτε ενδιάμεσοι) η οποία έχει ως αποτέλεσμα την μείωση της οικονομικής τους δραστηριότητας.

Ο κλάδος που είναι επιφορτισμένος με αυτήν την "αποστολή" , ο τραπεζικός , αρνήται να φέρει εις πέρας την αποστολή επαρκώς.Οι λόγοι που ο τραπεζικός κλάδος αρνήται να κάνει τη δουλειά σωστά είναι αρκετοί.

Ένας από τους πιο σημαντικούς είναι ότι φοβούνται τις επισφάλειες.Με λίγα λόγια το ρίσκο που αναλαμβάνουν δίνοντας ένα χ ποσό σε μια επιχείρηση είναι αυξημένο με αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις οχι την αύξηση του επιτοκίου δανεισμού αλλά την άρνηση της παροχής αυτού του ποσού.

Η άρνηση παροχής αντί της αύξησης του επιτοκίου βασίζεται (εκτός από την περιορισμένη ίδια ρευστότητα των ίδιων των τραπεζών) κυρίως στην αλλαγή των διεθνών λογιστικών προτύπων.Για παράδειγμα εάν μια Χ μικρομεσαία επιχείρηση (προ διεθνών λογιστικών προτύπων) θεωρήτο ικανή για άντληση δανεισμού πλέον μπορεί και να θεωρείται "κόκκινη" από το τραπεζικό "software".

Ο παραπάνω λόγος συνδυαστικά με το γεγονός ότι οι Ελληνικές τράπεζες δανείζονται αποκλειστικά και μόνο από την ΕΚΤ βραχυπρόθεσμα έχει κάνει τους τραπεζίτες να αρνούνται να χρηματοδοτήσουν την οικονομία με το σκεπτικό "εάν αρχίσουμε να δίνουμε δάνεια τα οποία μετατραπούν, βάση λογιστικών προτύπων, σε επισφαλή η βραχυχρόνια ρευστότητα που μας παρέχεται θα χαθεί λόγω της εγγραφής αυτών των καινούργιων δανείων ως ζημιές".

Σημαντικό ρόλο στην όλη κατάσταση παίζει και η δεδομένη πλέον στόχευση των τραπεζιτών (και της κυβέρνησης/ΕΚΤ/ΔΝΤ) να συγκεντρωθεί ο κλάδος σε λιγότερους παίκτες μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών.Ουσιαστικά ο παραπάνω λόγος είναι μια δεύτερη αιτία (αλλά όχι η κύρια κατά την ταπεινή μου άποψη) που κάνει τους τραπεζίτες να είναι προσεκτικοί στο που προσφέρουν την υπάρχουσα βραχυπρόθεσμη ρευστότητά τους.

Όπως καταλαβαίνετε η δεδομένη πραγματικότητα δεν πρόκειται να αλλάξει.

Τα λογικά ερωτήματα που τίθενται επί τάπητος λοιπόν είναι τα εξής :

1) Αφού είναι πασιφανές σε όλους πως οι τραπεζίτες δεν εμπιστεύονται την Ελληνική οικονομία ούτως ώστε να την χρηματοδοτήσουν ποιος είναι ο λόγος που το δημόσιο τους προσφέρει ρευστότητα (μέσω εγγυήσεων που τους παρέχει) η οποία δεν θα καταλήξει ποτέ στην οικονομία ?

2) Είναι σωστή η λογική της δημιουργίας τραπεζών που είναι to big to fail και που ουσιαστικά θα δημιουργηθούν με λεφτά του Ελληνικού λαού οι οποίες απ' ότι φαίνεται δεν θα εμπιστεύονται την οικονομία ούτως ώστε να την χρηματοδοτήσουν ?

3) Ποιος εγγυάται ότι αυτά τα to big to fail ιδρύματα δεν θα ασκήσουν (την ίδια σημερινή τους) εκβιαστική πολιτική προς όλους τους ενδιαφερόμενους (ιδιωτική οικονομία/κράτος) αφού θα είναι ουσιαστικά κυρίαρχοι με λεφτά τα οποία άντλησαν με τις εγγυήσεις του Ελληνικού λαού δίχως κανένα ουσιαστικά προσωπικό τους ρίσκο?

4) Η "σοσιαλιστική" κυβέρνηση διαφωνεί με τη σημερινή παγκόσμια στροφή της Δύσης προς το regulate or ban που παρατηρείται μέχρι και στην Wall Street?
-